O ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ

Στην ηλικία των τριών- τεσσάρων ετών, πολλά παιδάκια δημιουργούν έναν φίλο, που μπορεί να έχει την μορφή ενός άλλου παιδιού, ενός ζώου ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να γεννήσει η φαντασία ενός μικρού παιδιού. Εμείς συνηθίζουμε να τον αποκαλούμε "φανταστικό φίλο" αλλά για το παιδί μας είναι πέρα για πέρα αληθινός.
Μέχρι τα 6 χρόνια του, το παιδί δεν ξεχωρίζει το φανταστικό από το αληθινό. Στην περίοδο αυτή, τα περισσότερα παιδιά επινοούν φανταστικούς φίλους, ανθρώπους ή και ζώα, οι οποίοι έρχονται μόνο όταν εκείνα το επιθυμούν, κυρίως για να καλύψουν την ανάγκη τους για συντροφιά ή να ‘αναλάβουν την ευθύνη’ για τις σκανταλιές τους. Πολύ συχνά ακούμε ένα μικρό παιδί να λέει “δεν το έκανα εγώ, αλλά ο (φανταστικός) Θανασάκης.
Ένας φανταστικός φίλος προωθεί τη φαντασία και την δημιουργικότητα του παιδιού και μπορεί να γίνει η ιδανική παρέα στο παιχνίδι του, καθώς και ένας φίλος στον οποίο θα εκμυστηρεύεται τα πάντα και θα τον βοηθήσει να διαχωρίσει τον κόσμο του από τον κόσμο των μεγάλων.
Σε κάθε περίπτωση, αντιμετωπίστε την κατάσταση με ψυχραιμία. Ενθαρρύνετε ωστόσο τα παιδιά σας να κοινωνικοποιηθούν, φέρνοντας τα σε επαφή με άλλα παιδάκια της ηλικίας τους.

Μην αγνοείτε και μην προσβάλλετε το φανταστικό του φίλο. Αφήστε το παιδί να σας δώσει το ρόλο που εκείνο θέλει σε αυτή τη σχέση. Αν προτιμά να σας αφήσει έξω από τα παιχνίδια τους σεβαστείτε την απόφασή του.

Η ύπαρξη του φανταστικού φίλου βοηθά τα παιδιά να εξελιχτούν συναισθηματικά και πολλά παιδιά καταφέρνουν έτσι να διαχειριστούν δύσκολες καταστάσεις ή στρες που βιώνουν στη ζωή τους.

Από τα 6 του χρόνια και μετά, το παιδί αρχίζει πια να ξεχωρίζει το φανταστικό από το αληθινό. Αν λοιπόν μετά την ηλικία αυτή το παιδί συνεχίζει να διατηρεί τον φανταστικό του φίλο, πιθανότατα αυτό να είναι σημάδι συναισθηματικής διαταραχής

 Η συνέχιση της ύπαρξης του φανταστικού φίλου θεωρείται ένδειξη ψυχοπαθολογίας και πρέπει να αντιμετωπιστεί σε συνεργασία με ειδικό.