ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΟΣ Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΥΡΕΤΟ;

1. Παθολογική θεωρείται η θερμοκρασία πάνω από 37,8 C από το στόμα ,37,5 C από τη μασχάλη και 38 C από το ορθό.

2. Ο πυρετός δεν είναι αρρώστια, είναι σύμπτωμα (όπως, για παράδειγμα, ο βήχας) που οφείλεται σε πολλά αίτια. Tο κυριότερο από αυτά (ιδίως για τα παιδιά) είναι οι διάφορες λοιμώξεις είτε από μικρόβια είτε από ιούς. Μπορεί, όμως, ο πυρετός να είναι εκδήλωση και άλλων παθήσεων, ακόμη και αντίδραση σε φάρμακα.

Επομένως, στο ερώτημα αν ο πυρετός είναι επικίνδυνος, η απάντηση είναι απλή και σαφής:

 ο πυρετός από μόνος του δεν είναι επικίνδυνος, επικίνδυνη όμως μπορεί να είναι η αιτία για την οποία το παιδί έχει πυρετό. Αν γνωρίζουμε., δηλαδή, ότι το παιδί κάνει πυρετό διότι έχει, π.χ., μία συνηθισμένη ίωση, ακόμη και ο υψηλός πυρετός δεν πρέπει να μας ανησυχεί. Τούτο φυσικά σημαίνει ότι το παιδί με τον πυρετό πρέπει να εξετασθεί από τον παιδίατρο του, για να διαπιστώσει εκείνος την αιτία του πυρετού. Πάντως, μία απλή και σχετικά εύκολη μέθοδος για να διαπιστώσουν και οι γονείς αν το παιδί με τον πυρετό έχει σημαντικό νόσημα είναι να το παρατηρήσουν όταν "πέσει" ο πυρετός μετά τη χρήση κάποιου αντιπυρετικού. Αν το παιδί, όταν μείνει απύρετο, είναι ζωηρό και έχει κέφι για παιχνίδι, τότε κατά πάσα πιθανότητα δεν έχει σοβαρό πρόβλημα. Αν, όμως, αντίθετα το παιδί και μετά την υποχώρηση του πυρετού δεν νιώθει καλά, δεν παίζει, ή είναι θολωμένο, τότε είναι σοβαρά άρρωστο.

 Πώς αντιμετωπίζουμε τον πυρετό;

 

Ο πυρετός αντιμετωπίζεται με τη χρήση αντιπυρετικών φαρμάκων. Αν ληφθεί υπόψη ότι ο πυρετός είναι ένα χρήσιμο όπλο που διαθέτει ο οργανισμός για να καταπολεμά τις λοιμώξεις, σωστό θα ήταν να αφήναμε το άτομο να έχει πυρετό. Ο πυρετός, όμως, ιδίως ο υψηλός, προκαλεί δυσφορία, ανησυχία, κλάμα κ.λπ. Αν ένα παιδί με πυρετό παρουσιάζει τα συμπτώματα αυτά, πρέπει να πάρει αντιπυρετικό. Με άλλα λόγια, κα­ταπολεμούμε τον πυρετό όχι γιατί αυτός είναι επικίνδυνος, αλλά διότι προκαλεί κακουχία στο παιδί. Εάν το παιδί είναι ζωηρό και έχει όρεξη νια παιχνίδι, έστω κι αν έχει 39 C, δεν είναι απαραίτητο να πάρει αντιπυρετικό. Συνήθως, όμως. τα παιδιά με θερμοκρασία (στη μασχάλη) πάνω από 38,5 C αισθάνονται άσχημα και γι` αυτό  συνηθίζεται πάνω από αυτήν τη θερμοκρασία να τους δίνουμε αντιπυρετικά φάρμακα.

Τα αντιπυρετικά φάρμακα κυκλοφο­ρούν σε ποικίλες μορφές (σιρόπια, υπόθετα, σταγόνες κ.ά.). Καθεμία από τις μορφές αυτές περιέχει ορι­σμένο ποσό δραστικής ουσίας. Η δόση των αντιπυρετικών καθορίζεται ανάλογα με το βάρος του παιδιού, και γι` αυτό οι γονείς πρέπει να συμβουλεύονται τον παιδίατρο, Όταν δίνουμε αντιπυρετικό σε μορ­φή σιροπιού, σωστό είναι, για να εί­μαστε ακριβείς, να μετρούμε την πο­σότητα με μία σύριγγα και όχι με κουταλάκι του γλυκού.

Tο παιδί που έχει πυρετό δεν χρειά­ζεται υπερβολικό σκέπασμα και πρέπει να μην είναι βαριά ντυμένο. Επίσης η θερμοκρασία στο δωμάτιο πρέπει να είναι κανονική. Αντίθετα, στη φάση που "ανεβαίνει" ο πυρετός, το παιδί έχει ρίγος, "κρυώνει" και τότε φυσικά το σκεπάζουμε.

Η χορήγηση παρακεταμόλης και ιβουπροφαίνης σαν μονοθεραπεία είναι το κύριο προτεινόμενο σχήμα,ενώ η εναλλακτική χορήγηση τους προτείνεται μόνο σε συνεχιζόμενη κακουχία.

 

Απόφραξη δακρυικού πoρου

Απόφραξη δακρυικού πoρουΤο άνοιγμα του πόρου δεν έχει σχηματιστεί κατάλληλα, με αποτέλεσμα τα δάκρυα να μην έχουν που να παροχετευτούν. Αυτό μπορεί να συμβεί στο ένα μάτι ή και στα δύο.
Τα περισσότερα βρέφη με το πρόβλημα εμφανίζουν επίμονη δακρύρροια από την έξω γωνία του ματιού, με τα δάκρυα να πέφτουν προς τα βλέφαρα και το μάγουλο. Συχνά υπάρχουν περίοδοι που το μάτι παρουσιάζει αυξημένη βλενώδη ή κιτρινωπή έκκριση, ιδίως μετά τον ύπνο. Τα βλέφαρα μπορεί να κολλούν μεταξύ τους και να ανοίγουν δύσκολα, ενώ το παιδί τρίβοντας με τα χεράκια του την περιοχή μπορεί να προκαλέσει ερυθρότητα (κοκκινίλα).
Εάν η απόφραξη είναι ήπια, τα συμπτώματα δεν είναι συνεχή αλλά εμφανίζονται μόνο όταν αυξάνεται η παραγωγή δακρύων, όπως σε έντονο κλάμα του μωρού ή σε κρύο καιρό με αέρα.αντιμετώπισηΟι γονείς λαμβάνουν την οδηγία να κάνουν καθημερινά μασάζ στο σημείο του δακρυικού πόρου (ήπιες, σταθερές, κυκλικές κινήσεις από την έσω γωνία του ματιού και προς τη μύτη) δύο με τρεις φορές την ημέρα. Αυτές οι μαλάξεις βοηθούν να ανοίξει το σωληνάκι.
Εάν υπάρχουν συμπτώματα λοίμωξης – επιπεφυκίτιδας (ερυθρότητα στο άσπρο του ματιού, πρήξιμο, πηχτή κίτρινη τσίμπλα) τότε δίνεται αντιβιοτικό κολλύριο.
Η απόφραξη του δακρυικού πόρου τείνει να καλυτερεύει όσο μεγαλώνει το βρέφος και ο πόρος τείνει να μεγαλώνει και να ανοίγει σταδιακά. Σχεδόν όλοι οι αποφραγμένοι δακρυικοί πόροι ανοίγουν από μόνοι τους, συνήθως μέχρι την ηλικία του ενός έτους.
Σε περίπτωση που η απόφραξη είναι επίμονη, έντονη, συνδυάζεται με πολλές λοιμώξεις ή παρατείνεται μετά τον πρώτο χρόνο της ζωής του παιδιού, κρίνεται απαραίτητη η παραπομπή σε οφθαλμίατρο – παιδο-οφθαλμίατρο, ο οποίος είναι πιθανό να κάνει διάνοιξη του δακρυικού πόρου με μικρό σωληνάκι. Η επέμβαση ίσως χρειαστεί να επαναληφθεί, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις είναι αποτελεσματική.

Η δυσκοιλιότητα στα παιδιά

  Η δυσκοιλιότητα  στα παιδιά είναι ένα πρόβλημα που προβληματίζει και ανησυχεί πολλούς γονείς. Συνήθως η δυσκοιλιότητα προκαλείται λόγω του ότι στη διατροφή η περιεκτικότητα σε λιπαρές ουσίες είναι υψηλή εν συγκρίσει με τις φυτικές φυτικές ίνες που είναι χαμηλή. Με μερικές αλλαγές και προσθήκες στο πρόγραμμα διατροφής του παιδιού σας θα βοήθησετε σημαντικά στον περιορισμό ακόμη και στην καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας.

• Άφθονη κατανάλωση υγρών
• Διατροφή πλούσια σε φρούτα όπως δαμάσκηνα, σύκα, μήλα, αχλάδια, λαχανικά και όσπρια. Αποφυγή μπανάνας
• Μικρή κατανάλωση ή αποφυγή αμυλούχων τροφών όπως άσπρο ψωμί, ρύζι, μακαρόνια και πατάτες και επεξεργασμένων υδατανθράκων όπως μπισκότα. Αντικατάστασή από τροφές που περιέχουν φυτικές ίνες όπως δημητριακά, ψωμί, μακαρόνια ή ρύζι ολικής αλέσεως.
• Αποφυγή υπερβολικής (πάνω από 750 -800ml) κατανάλωσης γάλακτος ή γαλακτοκομικών προϊόντων
• Αποφυγή τηγανητών και λιπάρων φαγητών
• Ενθάρρυνση και εκπαίδευση της χρήσης της τουαλέτας μεταγευματικά ώστε να γίνεται εκμετάλλευση του γαστροκολικού αντανακλαστικού. Η διαδικασία αυτή δεν πρέπει να γίνει φορτική για το παιδί και θα πρέπει να το αφήσουμε να ηρεμήσει και να χαλαρώσει και όχι να πιεστεί. Θα πρέπει να τοποθετείται στην τουαλέτα σε άνετη θέση για περίπου 10’ μετά το γεύμα. Μπορεί να χρειαστεί να του δώσετε μαζί ένα βιβλίο ή το αγαπημένο του παιχνίδι
• Μέτρια σωματική άσκηση όπως το ποδήλατο ή το τρέξιμο μπορεί να βοηθήσει σημαντικά γιατί διευκολύνει την κινητικότητα του εντέρου.
• Φαρμακευτική θεραπεία(εάν όλα τα παραπάνω αποτύχουν)

Οι δύο βασικότερες οδηγίες για την αντιμετώπιση της είναι :

1. Αυξημένη και συνεχή κατανάλωση υγρών , μέσα από πόσιμο νερό, φρούτα, λαχανικά και χυμούς τους(οχι στυμμένους, αλλα αλεσμενους).

2. Αύξηση των φυτικών ινών στη διατροφή του παιδιού.
Για να το καταφέρετε αυτό :
• Επιλέγετε ολικής αλεσης ψωμί στα τοστ και στο φαγητό του.

• Βάλτε τα όσπρια τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα στη διατροφή όλης της οικογένειας.

• Προσπαθήστε να προσφέρετε στο παιδί σας καθημερινά μια ποικιλία από φρούτα και λαχανικά(ωμά καρότα,λαχανο), είτε στα κύρια γεύματά του είτε ως σνακ μεταξύ των γευμάτων.(δύο γεύματα με φρούτα και δύο γεύματα με λαχανικά ημερισίως)

• Φτιάχνετε χυμούς στο μπλέντερ, ιδανικά μαζί με τη φλούδα, αντί για στυμμένους

• Χρησιμοποιείτε στο μαγείρεμα αλεύρι ολικής άλεσης αντί για λευκό ή μισό μισό, π.χ. σε ένα κέικ

• Βάλτε του ως πρωινό δημητριακά ολικής αλέσεως μαζί με το γάλα του

• Αντικαταστήστε το άσπρο με καστανό και
αναποφλοίωτο ρύζι

ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΜΗΝ ΤΟ ΑΓΧΩΝΕΤΑΙ!ΧΑΛΑΡΩΣΤΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΤΕ ΝΑ ΠΑΙΞΕΤΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ!ΔΩΣΤΕ ΑΣΤΕΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΤΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ!ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΤΟ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙ ΣΑΝ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΠΙΕΖΕΙ ΚΑΙ ΑΓΧΩΝΕΙ!!!Γνωρίζατε ότι αφήνοντας το παιδάκι σας να παίζει με το φαγητό, του ανοίγετε το δρόμο για μια υγιή σχέση με το φαγητό για όλη του τη ζωή;

ΑΝΤΙΕΜΒΟΛΙΑΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Η εξέλιξη της Υγείας παγκόσμια, αναγνωρίζει την εφαρμογή των εμβολίων, μαζί με τα αντιβιοτικά και την ύπαρξη καθαρού νερού, ως τους σημαντικότερους σταθμούς της! Η ευρεία εφαρμογή εμβολιασμών, ως μέτρο πρόληψης και εξάλειψης εξαιρετικά σοβαρών νοσημάτων, κυρίως λοιμωδών, γίνεται τα τελευταία 40 χρόνια.
Ενώ τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά, επιβεβαιωμένα και χαρακτηρισμένα ως σαφή νίκη της Ιατρικής απέναντι σε σοβαρά και θανατηφόρα νοσήματα, παρατηρείται -τα τελευταία χρόνια- η εμφάνιση μιας άποψης, που εναντιώνεται σε αυτή την αποδεδειγμένη εδώ και χρόνια πρακτική, καταλαμβάνοντας την μορφή “κινήματος” που εξαπλώνεται…
Ο ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) προειδοποιεί ότι αν η άποψη αυτή, που εκφράζεται με το να μην εφαρμόζουν οι γονείς τους απαραιτήτους εμβολιασμούς στα παιδιά τους, αγγίξει ποσοστά που η εμβολιαστική κάλυψη πέσει κατά 10%, θα ξεσπάσουν επιδημίες στην Ευρώπη και την Αμερική, οι οποίες δύσκολα θα μπορέσουν να ελεγχθούν!
Ο πυρήνας της επιχειρηματολογίας αυτού του “κινήματος“, στηρίζει και υπερπροβάλλει υποτιθέμενες παρενέργειες εμβολίων, κυρίως από συστατικά ή έκδοχα που περιέχονται σε αυτά. Υποστηρίζει την τοξικότητα αυτών των ουσιών και τις ενοχοποιεί για εμφάνιση αυτισμού, καρκίνου, σκλήρυνση κατά πλάκας, αυτοάνοσων νοσημάτων.
Στο κίνημα αυτό εντάσσονται και απόψεις, που από ιδεολογία θέλουν την επιστροφή στη φύση και θεωρούν ότι τα εμβόλια είναι μια επέμβαση στη φυσική διαδικασία της νόσησης, καθώς και τάσεις, οι απόψεις των οποίων, διέπονται από θεωρίες “συνωμοσιολογίας” κατά της ανθρωπότητας, με μέσο τα εμβόλια.
Η διάδοση αυτών των -κατά κανόνα αφιλτράριστων επιστημονικά– πληροφοριών, γίνεται κυρίως μέσα απ’ το διαδίκτυο και απευθύνονται κατά βάση σε γονείς αναγνώστες, που είναι ευάλωτοι συναισθηματικά, με αποτέλεσμα να προκαλείται εύκολα αίσθημα αμφιβολίας.
Ας δούμε, όμως, τί απαντά η Επιστήμη, σε ορισμένα από τα συχνότερα θέματα που προβάλλει αυτό το “κίνημα“:
– Τα εμβόλια περιέχουν υδράργυρο: Ο υδράργυρος είναι συστατικό μιας ουσίας που λέγεται θειομερσάλη και η οποία έχει καταργηθεί από το 2001. Παραμένει μόνο σε κάποια σκευάσματα αντιγριπικών εμβολίων, που δεν κυκλοφορούν στην Ευρώπη.
– Τα εμβόλια περιέχουν αλουμίνιο: Το αλουμίνιο περιέχεται παντού (πχ στο νερό, στα φρούτα, στα λαχανικά, στο αλεύρι, ακόμη και στο μητρικό γάλα). Το αλουμίνιο χρησιμοποιείται για να ενισχύσει την απάντηση του εμβολίου στον οργανισμό. Η ποσότητα που θα πάρει από ένα εμβόλιο το παιδί, είναι πολύ λιγότερη -για παράδειγμα- από το μητρικό γάλα, το οποίο ένα μωρό θηλάζει καθημερινά.
– Τα εμβόλια περιέχουν φορμαλδεΰδη, που είναι συντηρητικό στα συστατικά του εμβολίου: Η ποσότητα που περιέχεται είναι δεκάδες φορές λιγότερη από αυτή, που φυσιολογικά περιέχεται στο σώμα μας, ή σε αντικείμενα καθημερινής χρήσης, όπως τα χαλιά και οι χαρτοπετσέτες.
Ο πιο μεγάλος μύθος, όμως, είναι αυτός που συνδέει τα εμβόλια (και συγκεκριμένα το τριπλό ΜΜR ιλαράς – ερυθράς – παρωτίτιδας εμβόλιο) με τον αυτισμό. Ξεκίνησε από μια μελέτη στην Αγγλία, το 1998, ενός Άγγλου γιατρού του Γουέικφιλντ, με μόλις 8 παιδιά, που αποδείχτηκε αργότερα ότι είχε χρηματοδοτηθεί από τρίτους και ότι τα συγκεκριμένα παιδιά είχαν συμπτώματα αυτισμού πολύ πριν εμβολιαστούν.
Ο Γουέικφιλντ ζει σήμερα έκπτωτος στις ΗΠΑ και απολαμβάνει οπαδών, μεταξύ των οποίων διάσημοι καλλιτέχνες, όπως το μοντέλο /ηθοποιός Τζένυ Μακάρθι, η οποία κάνει αγώνα έναντι των εμβολίων!
Χιλιάδες μελέτες που ακολούθησαν σε διάφορα κλινικά και εργαστηριακά κέντρα του κόσμου, ΔΕΝ επιβεβαίωσαν εκείνη τη μελέτη. Τρομαγμένοι, όμως, γονείς συνεχίζουν να υπάρχουν αρκετά χρόνια μετά.
Οι επιστήμονες:
– Κατανοούν ότι οι άνθρωποι που ζουν στις προηγμένες κοινωνίες, του λεγομένου δυτικού κόσμου, δεν βλέπουν τις φοβερές επιδημίες από ασθένειες, τις οποίες αντιμετωπίζουν ακόμη σε αλλά μέρη του κόσμου, με αποτέλεσμα να υποτιμούν την κατάκτηση από την εφαρμογή τους.
– Προειδοποιούν, όμως, ότι η εξάλειψη ορισμένων ασθενειών, όπως η πολιομυελίτιδα, η διφθερίτιδα, η ιλαρά, και τόσες άλλες, δεν είναι αυτονόητο ότι θα συνεχίζει να υπάρχει και στο μέλλον, δίχως τα εμβόλια!
Ενδεικτικά κάποιοι αριθμοί:
Η ιλαρά
– Το 1980 είχαμε παγκοσμίως 2,5 εκατομμύρια θανάτους ετησίως, κυρίως παιδιών. Το 2013, μόνο 145.000 θανάτους, μετά από την εφαρμογή για τρεις δεκαετίες του -επιτυχημένου, αλλά βαλλόμενου- εμβολίου MMR.
Αποτέλεσμα της αντιεμβολιαστικής στάσης: επανεμφανίστηκε η ιλαρά στην Αμερική, ενώ το 2004 είχε θεωρηθεί νόσος που είχε εξαλειφθεί!
Ο καρκίνος του τράχηλου της μήτρας
– Από τον ιό HPV, ο οποίος ενέχεται σχεδόν αποκλειστικά στη δημιουργία του και μπορεί να προστατευτεί από αντίστοιχο εμβόλιο, 300.000 θάνατοι ετησίως στην Ευρώπη. Δηλαδή, κάθε 20 λεπτά πεθαίνει μια γυναίκα! Ο καρκίνος του τράχηλου της μήτρας είναι η δεύτερη πιο συχνή αίτια θανάτου στις γυναίκες από καρκίνο.
Τα νούμερα είναι αφοπλιστικά και θα έλεγε κανείς δεν είναι συγκρίσιμα, ούτε με αριθμούς θυμάτων που προκύπτουν από Παγκόσμιους Πολέμους ή μεγάλες φυσικές καταστροφές! Η απόφαση -τελικά- ενός γονιού να μην εμβολιάσει το παιδί του, αφορά όχι μόνο στην Υγεία του παιδιού του, αλλά και στη Δημόσια Υγεία.
Τα εμβόλια είναι κατάκτηση της Ιατρικής, τουλάχιστον στον “τυχερό” Δυτικό Κόσμο. Σκεφτείτε πως υπάρχουν μέρη στον κόσμο, όπου οι άνθρωποι “ονειρεύονται” ένα εμβόλιο!
Μοιραστείτε το..
από: Αννα Παρδάλη

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΝΑ ΑΚΟΥΝ:

Δηλητηριάσεις στα παιδιά

Τηλέφωνο Κέντρου Δηλητηριάσεων

210-7793777

Αν το πήρε από το στόμα
Ελέγξτε αμέσως το στόμα του παιδιού και αφαιρέστε αμέσως οτιδήποτε υπάρχει μέσα σε αυτό.
Επικοινωνήστε αμέσως με τον παιδίατρο σας.
Αν δεν βρείτε τον παιδίατρο επικοινωνήστε αμέσως με το κέντρο δηλητηριάσεων.
Μην προκαλέσετε εμετό εκτός κι αν σας το προτείνει ο παιδίατρος ή το κέντρο δηλητηριάσεων.
Αν μπήκε στα μάτια
Πλύνετε τα μάτια του με τρεχούμενο νερό για 15 λεπτά της ώρας.
Μην το αφήσετε να τα τρίψει.
Επικοινωνήστε αμέσως με το παιδίατρο σας ή το κέντρο δηλητηριάσεων.
Αν το δηλητήριο ήρθε σε επαφή με τα ρούχα ή το δέρμα του παιδιού
Αφαιρέστε όλα τα ρούχα που μπορεί να περιέχουν το δηλητήριο.
Ξεπλύνετε με τρεχούμενο νερό για 15 λεπτά το δέρμα που ήρθε σε επαφή με το δηλητήριο.
Επικοινωνήστε αμέσως με το παιδίατρο σας ή το κέντρο δηλητηριάσεων.

Τι βάζουν συχνότερα στο στόμα τους

Σαπούνι
Οδοντόκρεμα
Αφρόλουτρο
Σαμπουάν
Κρέμες ξυρίσματος
Κραγιόν
Σπίρτα
Κεριά
Αντισυλληπτικά
Μελάνι
Μολύβια
Ξηρές μπαταρίες
Τσιγάρα

ΠΡΟΣΟΧΗ 

Μικρές αλκαλικές μπαταρίες, από διάφορα παιχνίδια, αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για την ζωή του παιδιού, αν τις καταπιεί. Σε μερικές ώρες διαλύονται από τα υγρά του στομάχου και ελευθερώνονται δηλητηριώδεις ουσίες.

αν ένα μικρό παιδί μασήσει τον καπνό από ένα τσιγάρο

μπορεί να απειληθεί η ζωή του
 Ουσίες που υπάρχουν στο σπίτι και δεν είναι τοξικές.
Ακόμα και αν η ουσία που πήρε το παιδί σας περιέχεται στον πιο κάτω πίνακα, σε περίπτωση που την πάρει το παιδί σας πρέπει να επικοινωνήσετε με το γιατρό του παιδιού.
1. Οδοντόπαστα
2. Αφρόλουτρο
3. Σαπούνι
4. Λοσιόν για τα χέρια
5. Αποσμητικό μασχάλης
6. Κραγιόν
7. Makeup για τα μάτια
8. Θερμόμετρο υδραργυρικό.
 Ο υδράργυρος δεν απορροφάται αλλά μπορεί το γυαλί να τραυματίσει το παιδί.
9. Μελάνι
10. Μολύβι
11. Κερί
12. Κιμωλία
13. Μαλακτικό ρούχων

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΕΡΕΩΝ ΤΡΟΦΩΝ

Δεν υπάρχει απολυτος κανόνας στη σειρά εισαγωγής των νεων τροφων στην δίαιτα του παιδιού. Η κρέμα δημητριακών αποτελεί σημαντική πηγή θερμίδων καθώς και σίδηρου. Συνήθως ξεκινάμε με ρυζάλευρο, και τελικά φτάνουμε το σιτάρι.
Η φρουτόκρεμα είναι απαραίτητη τροφή πλούσια σε βιταμίνες. Πάντα ξεκινάμε με ένα φρούτο την φορά, χρησιμοποιούμε φρούτα εποχής προτιμώντας για αρχή αχλάδι, μήλο, μπανάνα και τελευταίο το πορτοκάλι (μετά τον 6ο μήνα). Αρχίζουμε πάλι με ένα φρούτο το οποίο το πολτοποιούμε στο μπλέντερ, προσθέτουμε αν θέλουμε λίγο ρυζάλευρο και χορηγούμε μικρή ποσότητα αυξανόμενη σταδιακά. Μετά από 4-5 μέρες δοκιμάζουμε καινούριο φρούτο ακολουθώντας την ίδια διαδικασία.
  Τα λαχανικά τα δίνουμε αλεσμένα ή λιωμένα αφού πρώτα τα βράσουμε. Και εδώ ισχύει ο κανόνας της εισαγωγής ένα-ένα. Προτιμάμε να αρχίσουμε με πατάτα, κολοκύθι, και καρότο. Η αρχή γίνεται πάντα με μικρές ποσότητες 1-2 λαχανικών, π.χ. 1-2 μικρές πατάτες ή 2 καρότα ή 2-3 κολοκυθάκια και στη συνέχεια προσθέτουμε ένα- ένα, ανά 4-5 μέρες, τα υπόλοιπα. Αφού τα πλύνουμε καλά τα κόβουμε σε μικρά κομμάτια και τα αφήνουμε να βράσουν σε αρκετό νερό περίπου 1 ώρα. Έπειτα τα πολτοποιούμε στο μπλέντερ και 1-2 κουταλάκια λάδι και λεμόνι. Δεν προσθέτουμε αλάτι, μπαχαρικά ή ζάχαρη στην τροφή του μωρού μας.
   Η κρεατόσουπα είναι η επόμενη τροφή, για την οποία χρησιμοποιούμε 100 γρ μοσχαρίσιο κρέας ή κοτόπουλο, χορταρικά εποχής 1-2 κουταλάκια λάδι, λίγο λεμόνι.
  Μετά ακολουθεί η ψαρόσουπα με ψάρι (περίπου στον 10-12 μήνα) μετρίου μεγέθους, μπακαλιάρο, γλώσσα αλλά και οποιοδήποτε άλλο άπαχο ψάρι, και παρασκευάζεται όπως η κρεατόσουπα.
Το αυγό μπαίνει και αυτό σταδιακά στην δίαιτα, αρχικά ο κρόκος (μπορούμε ήδη από τον 9ο μήνα) σε μικρή ποσότητα, η οποία αυξάνει σιγά-σιγά, ώστε σε ~1 βδομάδα να λαμβάνεται ολόκληρος και στην συνέχεια μετά τον 1ο χρόνο και το ασπράδι. Εάν το παιδί μας δεν έχει παρουσιάσει καμία αλλεργία και δεν φαίνεται να τον/την ενοχλεί ο κρόκος μπορούμε και νωρίτερα από τον πρώτο χρόνο να δώσουμε ολόκληρο το αυγό. Πρέπει να βράζεται καλά για τουλάχιστον 6λεπτά και να δίνεται καθημερινά μέχρι το 2ο έτος και στην συνέχεια 2-3φορές/βδομάδα. Μην απογοητευτείτε εάν δεν του αρέσει από την αρχή το αυγό, όπως και με τις υπόλοιπες τροφές μην το ζορίσετε, αφήστε να περάσουν μερικές μέρες και μετά ξαναδοκιμάζετε.
Αυτές είναι οι γενικές αρχές της διατροφής τον πρώτο χρόνο ζωής. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι στην ηλικία αυτή τα μωρά αισθάνονται την πείνα και τον κορεσμό, αλλά δεν μπορούν να επικοινωνήσουν καλά μαζί μας. Εμείς πρέπει να τους παρέχουμε σε τακτά διαστήματα ποικιλία ενδεδειγμένων τροφών και να τα αφήσουμε να αποφασίσουν εκείνα πόσο θα φάνε. Στο τέλος της ημέρας θα φάνε αυτό που χρειάζονται παρόλο που η ποσότητα από το ένα γεύμα στο άλλο μπορεί να διαφέρει σημαντικά.

Βραχύς χαλινός γλώσσας

ή ΓΛΩΣΣΟΔΕΣΙΑ ή ΓΛΩΣΣΟΔΕΤΗΣ ή ΑΓΚΥΛΟΓΛΩΣΣΙΑ

 
Είναι μια συγγενής ανωμαλία της στοματικής κοιλότητας που μπορεί να ελαττώσει την κινητικότητα του άκρου της γλώσσας και προκαλείται από ένα ασυνήθιστα κοντό, παχύ γλωσσικό χαλινό, δηλαδή μια μεμβράνη που ενώνει την κάτω πλευρά της γλώσσας με το έδαφος της στοματικής κοιλότητας.
Η γλωσσοδεσία ποικίλλει σε βαθμό σοβαρότητας από ήπιες περιπτώσεις που χαρακτηρίζονται από ταινίες βλεννογόνου υμένα έως ολική γλωσσοδεσία όπου η γλώσσα  είναι καθηλωμένη στο έδαφος της στοματικής κοιλότητας.
Αφορά το περίπου 10% των νεογνών και διαπιστώνεται με τη γέννηση από τον παιδίατρο.
Σπάνια μπορεί να προκαλέσει προβλήματα θηλασμού και κατάποσης
Η γλωσσοδεσία δεν προκαλεί καθυστέρηση στην ομιλία ή τη γλώσσα αλλά κυρίως προβλήματα με την προφορά που αφορούν κυρίως συρίττοντες και γλωσσικούς ήχους όπως το 'ρ' και του 'λ'. Η πιο κοινή λανθασμένη προφορά λέξεων είναι η προφορά του 'λ' σαν 'γ' π.χ. η λέξη 'λεμονάδα' προφέρεται σαν 'γεμονάδα'. Επίσης η ομιλία των ατόμων με βραχύ χαλινό της γλώσσας μπορεί να είναι κοπιώδης σε σχέση με αυτή άλλων ατόμων.
Υπάρχουν μελέτες που αναφέρουν μηχανικούς περιορισμούς από την δυσκολία ή αδυναμία εξόδου της γλώσσας από το στόμα (φιλί) και κοινωνικές επιπτώσεις όπως αμηχανία και πειράγματα.
Στη νεογνική και πρώτη βρεφική περίοδο η αποκατάσταση, δηλαδή η διατομή του χαλινού είναι πολύ απλή δεν χρειάζεται γενική αναισθησία αλλά μόνο ψεκασμό με τοπικό αναισθητικό, η διαδικασία διαρκεί 5 λεπτά στο παιδοχειρουργικό ή παιδο/ωρλ ιατρείο.

ΚΟΛΠΙΤΙΔΕΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΚΟΛΠΙΤΙΔΕΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ:Το πιο συχνό παιδογυναικολογικό πρόβλημα
Από τις μεγαλύτερες χαρές που κρύβει το καλοκαίρι στη Χώρα μας είναι η θάλασσα κατά τις διακοπές αλλά και όχι μόνο. Εκτός όμως από ευχαρίστηση, τόσο σε μαμάδες όσο και στα παιδιά, η παραλία και η θάλασσα κρύβουν και κινδύνους για την
την αναπαραγωγική τους υγεία.
Το συχνότερο πρόβλημα κατά την διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών ή και λίγο μετά, είναι οι κολπίτιδες, τόσο σε ενήλικες γυναίκες όσο και στα μικρά κορίτσια. Ουσιαστικά πρόκειται για μόλυνση των έξω γεννητικών οργάνων και του κόλπου, συνήθως από κάποιο μικρόβιο. Μάλιστα στα μικρά κορίτσια είναι τόσο συχνό ώστε να υπολογίζεται ότι από τη γέννηση μέχρι και την ηλικία των 10 ετών, περίπου 9 στα 10 κορίτσια θα αντιμετωπίσουν έστω για μια φορά, πρόβλημα με αιδοιοκολπίτιδα !!!

Αίτια: «Γιατί παθαίνω κολπίτιδα;»
Τα βασικότερα αίτια είναι: α) το γεννητικό σύστημα των παιδιών είναι πιο ανώριμο, β) η κακή υγιεινή στη φροντίδα των παιδιών, γ) η διερεύνηση των γεννητικών οργάνων με τα χέρια τους, δ) η ενούρηση και εγκόπριση στην πάνα και ε) η άμεση επαφή των γεννητικών οργάνων με το βρεγμένο μαγιό και την άμμο της θάλασσας κατά το παιχνίδι τους επί ώρες στην άκρη της παραλίας.

Πως θα το καταλάβω;
Οι κολπίτιδες κατά την παιδική ηλικία έχουν πολλές φορές διαφορετικά συμπτώματα από αυτά που παρουσιάζονται στις ενήλικες γυναίκες. Τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι:
æ      αυξημένα υγρά στο εσώρουχο ή την πάνα,
æ      ερεθισμός,
æ      κνησμός (φαγούρα),
æ      πόνος κατά την ούρηση,
æ      διάχυτος πόνος χαμηλά στην κοιλιά.

Τέλος, σε παραμελημένες περιπτώσεις, μπορεί να εμφανισθούν : α) σύμμυση μικρών χειλέων αιδοίου (συνένωση), αλλά και β) αίμα από τον κόλπο.

Πως γίνεται η διάγνωση;
Η μητέρα πρέπει να απευθύνεται σε Παιδογυναικολόγο όταν πιστεύει ότι μπορεί να υπάρχει πρόβλημα. Κατά την επίσκεψη, αυτό που γίνεται απαραίτητα είναι η διενέργεια μίας καλλιέργειας κολπικού υγρού από το βάθος του κόλπου (εκεί που βρίσκεται η εστία των μικροβίων), εκμεταλλευόμενοι το φυσιολογικό άνοιγμα του παρθενικού υμένα και πάντα με ειδικό εξοπλισμό. Με την κατάλληλη εμπειρία, ο γυναικολόγος παίδων θα μπορέσει να κάνει με ασφάλεια τη λήψη του υγρού, χωρίς κινδύνους για την ακεραιότητα του παρθενικού υμένα. Όταν η λήψη γίνεται εξωτερικά, τότε συνήθως οδηγούμαστε σε λάθος διάγνωση και για το λόγο αυτό πρέπει να αποφεύγεται.
  
Πως γίνεται η θεραπεία;
  Όταν η καλλιέργεια αποκαλύψει ότι υπάρχει μικρόβιο, τότε και μόνο τότε, χρειάζεται αντιβίωση. Το αντιβιόγραμμα που θα προκύψει μετά από την καλλιέργεια, θα μας δείξει ποιό είναι το καταλληλότερο αντιβιοτικό, για το συγκεκριμένο μικρόβιο. «Τυφλές» θεραπείες που στηρίζονται στην τύχη πρέπει να αποφεύγονται, καθώς οδηγούν σε μεγάλο χάσιμο χρόνου, λάθος αντιμετώπιση, άσκοπη χρήση αντιβιοτικών και πιθανή ανάπτυξη ανθεκτικών μικροβίων.
Συμπεράσματα
æ      Οι κολπίτιδες στα παιδιά είναι ιδιαίτερα συχνές.
æ      Οι κανόνες υγιεινής στις μικρές ηλικίες πρέπει να τηρούνται, καθώς ο κόλπος του μικρού κοριτσιού είναι πολύ πιο ευαίσθητος και πιο ευάλωτος από ότι ο κόλπος της ενήλικης γυναίκας.
æ      Η έγκαιρη διάγνωση πρέπει να βασίζεται απαραίτητα σε σωστή λήψη καλλιέργειας κολπικού υγρού, από το βάθος του κόλπου.
æ      Η χορήγηση αντιβιοτικού πρέπει να γίνεται μόνο μετά από καλλιέργεια και αντιβιόγραμμα, και ποτέ «τυφλά».
Σε οποιαδήποτε περίπτωση συμπτωμάτων και αποτυχία της πρόληψης, ο παιδογυναικολόγος μπορεί να δώσει γρήγορες και αξιόπιστες λύσεις.

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, MD, MSc, PhD, IFEPAG ΜΑΙΕΥΤΗΡΑΣ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ

Ακτινογραφία. Πότε είναι απαραίτητη στο παιδί.

Μαρία Κατσικάρη,
Διευθύντρια Ακτινολογικού Τμήματος Ευρωκλινικής Παίδων

Ακτινογραφία. Πότε είναι απαραίτητη στο παιδί.

Γνωρίζουμε ότι σε καθημερινή βάση ερχόμαστε σε επαφή με πολλών ειδών ακτινοβολίες. Την ηλιακή με το υπεριώδες ζημιογόνο φάσμα της, την κοσμική, την ενδογενή από έκλυση ραδονίου και, τέλος, την ακτινοβολία που προκύπτει από την αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας, όπως την ηλεκτρομαγνητική, τα μικροκύματα, τη ραδιενέργεια. Τα παιδιά, λόγω της μικρής μάζας τους και της παρουσίας μεγάλου αριθμού ανώριμων κυττάρων σε ανάπτυξη, είναι δέκα φορές πιο ευαίσθητα στην ίδια δόση ακτινοβολίας συγκριτικά με έναν ενήλικα. Η δόση της ακτινοβολίας στην οποία εκτίθεται κάθε φορά ο οργανισμός είναι αθροιστική.

Ενδεικτικά:

• Σε μία ακτινογραφία θώρακος η δόση που παίρνει ο οργανισμός είναι 0,02mSv, που ισοδυναμεί με έκθεση 2 ημέρες στην κοσμική ακτινοβολία.
• Στην ακτινογραφία κρανίου η δόση είναι 0,03mSv, που ισοδυναμεί με έκθεση 3 ημέρες στην κοσμική ακτινοβολία.
• Στην αξονική τομογραφία άνω - κάτω κοιλίας η δόση είναι 22mSv, που ισοδυναμεί με 2.677 ημέρες, ήτοι 7,3 έτη έκθεσης στη κοσμική ακτινοβολία.

Είμαστε υποχρεωμένοι, λοιπόν, τόσο οι γονείς όσο και εμείς οι ιατροί να προφυλάσσουμε τα παιδιά από την αναίτια έκθεση στην ακτινοβολία. Να επιτρέπουμε την εκτέλεση των ακτινογραφιών όταν είναι αναγκαίο και εφόσον η κλινική εξέταση γίνεται λεπτομερώς από τον ειδικό θεράποντα ιατρό. Άλλωστε, σε πολλές περιπτώσεις το υπερηχογράφημα αντικαθιστά τον ακτινολογικό έλεγχο.

Οι περιπτώσεις

• Η ακτινογραφία κρανίου δεν είναι απαραίτητη σε κάθε κάκωση της κεφαλής, αλλά όταν η κλινική εξέταση από τον χειρουργό ή τον νευροχειρουργό το επιβάλλει. Θα συνεχίσουμε τον έλεγχο με αξονική τομογραφία όταν το θεωρεί αναγκαίο ο θεράπων ιατρός. Το υπερηχογράφημα εγκεφάλου στα νεογνά και στα βρέφη θα βοηθήσει σε αρκετές περιπτώσεις να αποκλείσουμε βλάβες από τον εγκέφαλο (αιματώματα), αποφεύγοντας έτσι την έκθεση στην ακτινοβολία.
• Παρόμοια αντιμετώπιση χρειάζεται να έχουμε και στις κακώσεις του μυοσκελετικού συστήματος, οπότε οι αντίστοιχες ακτινογραφίες θα πρέπει να εκτελούνται μετά την ανάλογη υπόδειξη του θεράποντος ορθοπεδικού.
• Η ακτινογραφία θώρακος θα πρέπει να εκτελείται μόνο εφόσον υπάρχουν ευρήματα στην κλινική εξέταση του αναπνευστικού συστήματος. Στα παιδιά εκτελείται αρχικώς μόνο η προσθιοπίσθια λήψη (σε αντίθεση με τους ενήλικες, στους οποίους γίνονται μαζί η οπισθοπρόσθια και η πλάγια λήψη).
• Σε υποψία πνευμονίας, η ακτινογραφία θώρακος θα πρέπει να γίνεται μετά το πρώτο 24ωρο πυρετού, για να αυξηθούν οι πιθανότητες να υπάρχουν ακτινολογικά ευρήματα. Η επανάληψη της ακτινογραφίας θώρακος ενδείκνυται μόνο όταν δεν υποχωρούν τα συμπτώματα. Το υπερηχογράφημα θα συμβάλει στην ανάδειξη τυχόν υπεζωκοτικής συλλογής (υγρού που περιβάλλει τον πνεύμονα), η οποία συχνά συνοδεύει τις πνευμονίες, και στην παρακολούθηση της μετέπειτα εξέλιξής της.
• Η διερεύνηση παθήσεων από το πεπτικό σύστημα απαιτεί ακτινολογικό έλεγχο όταν υπάρχουν σοβαρές υποψίες συγγενών ανωμαλιών από τον οισοφάγο, τον στόμαχο και το έντερο, οι οποίες εκδηλώνονται στα νεογνά, στα βρέφη και στα παιδιά με εμέτους ή δυσκοιλιότητα.
• Για τη διάγνωση παθήσεων από το ουροποιητικό σύστημα η εφαρμογή του υπερηχογραφήματος έχει σημαντικά περιορίσει τον ακτινολογικό έλεγχο. Είναι αναγκαία όμως η ακτινογραφία για να αναδείξουμε την κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση και άλλες συγγενείς ανωμαλίες του ουροποιητικού συστήματος.

Σεβόμενοι τα όρια της ακτινοπροστασίας και την αναγκαιότητα των ακτινολογικών εξετάσεων κατά περίσταση, οι κλινικοί ιατροί σε συνεργασία με τους ακτινολόγους προτείνουν τις κατάλληλες μεθόδους. Αυτό χρειάζεται να λαμβάνεται υπόψη από τους γονείς - συνοδούς, οι οποίοι για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία πρέπει να απευθύνονται στους ειδικούς.

ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΤΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ

• Αναλγητικά και/ή αντιπυρετικά- DEPON,PONSTAN

• Φάρμακα για την ανακούφιση συμπτωμάτων του αναπνευστικού: αντισταμινικά (πχ Xozal, Aerius, )
• Ένεση αυτοχορηγούμενης αδρεναλίνης (Anapen), ιδιαίτερα αν υπάρχει ιστορικό σοβαρής αλλεργικής αντίδρασης ή αναφυλαξίας
• Γάντια latex μιας χρήσης (τουλάχιστον 2 ζεύγη)
• Αυτοκόλλητοι επίδεσμοι
• Γάζες αποστειρωμένες
• Ελαστικοί επίδεσμοι για διαστρέμματα
• Αντισηπτικά υγρά (Betadine, οινόπνευμα κλπ)
• Ψαλίδι
• Αυτοκόλλητη ταινία
• Αντιβακτηριακές (πχ Fucidin) και αντιμυκητιασικές κρέμες
• Κρέμα κορτιζόνης για αντιμετώπιση αλλεργικών αντιδράσεων σε τσιμπήματα από έντομα (κνησμός κλπ)
• Φυσιολογικός ορός για τα μάτια ή τη μύτη
• Θερμόμετρο
• Εντομοαπωθητικό με DEET 30- 50% ή εναλλακτικά με πικαριδίνη για την προφύλαξη από νοσήματα που μεταδίδονται με τσιμπήματα εντόμων (πχ κίτρινος πυρετός)
• Αντηλιακό (με δείκτη προστασίας τουλάχιστον 25 SPF)

Eμβόλια: Δικάιωμα Επιλογής ή Ανάγκη Επιβολής;

Γράφει ο Ιωάννης Καβαλιώτης

Παιδίατρος - Λοιμωξιολόγος
http://www.loimoxi.blogspot.com/

Οι λοιμώξεις δεν έφυγαν. Οι λοιμώξεις επανέρχονται. Τα εμβόλια υπάρχουν. Ισοζύγιο υπάρχει;

Τα εμβόλια οφείλουν να είναι αποτελεσματικά, να προστατεύουν σε υψηλό βαθμό (πάνω από 85%), να οδηγούν σε ανοσία αγέλης. Για την τελευταία απαιτούνται ποσοστά εμβολιαστικής κάλυψης πάνω από 90%. Αν ισχύουν αυτά τότε ο μη εμβολιασμός, ή ο μερικός εμβολιασμός κάποιων, μπορεί να θέσει σε κίνδυνο μεγάλο μέρος του πληθυσμού, αν όχι όλο τον πληθυσμό, σε περίπτωση επιδημίας.

Οι πολιτικοί έχουν θέση σ ́ αυτή την υπόθεση; Αν εξαιρέσει κανείς το οικονομικό θέμα - που κι αυτό με κατάλληλες κινήσεις μπορεί να γίνει διαχειρίσιμο - έχει νόημα οι πολιτικοί να έχουν την τελική άποψη; Αρκετοί πολιτικοί υποστηρίζουν ότι το δικαίωμα επιλογής (θετικής ή αρνητικίής) δεν μπορεί να αφαιρεθεί από τους γονείς. Είναι το λεγόμενο δημοκρατικό δικαίωμα.

Είναι όμως έτσι; Θα έδινε κανείς στον γονιό το δικαίωμα να αποφασίζει αν το παιδί θα φορά ζώνη στο αυτοκίνητο ή αν μπορεί να χρησιμοποιεί όπλο (ακραία περίπτωση); Πρόσφατη είναι η επίθεση σε σχολείο. Μιλάμε φυσικά για Ελλάδα και όχι ΗΠΑ, όπου οι οπλοφορίες και οι επιθέσεις είναι συχνό φαινόμενο.

Ο εμβολιασμός είναι ένα ηθικό αγαθό, είναι ηθικό αναγκαιότητα διότι προστατεύει τα παιδιά από κάτι που δεν μπορούν μόνα τους να προστατευθούν και επιπλέον προστατεύει και τη λοιπή ανθρώπινη κοινότητα. Ας μην ξεχνάμε ότι άτομα που για διάφορους λόγους δεν μπορούν να εμβολιασθούν (πχ ανοσοκατασταλμένοι, μεταμοσχευμένοι, νεογνά κλπ) μπορούν να προστατευθούν εμμέσως, όταν το επίπεδο ανοσίας γύρω τους είναι υψηλό.

O εμβολιασμός είναι μια πράξη που μπορεί να προφυλάξει από θάνατο, νοσηλεία, οικονομικό κόστος, κλπ. Αυτό δεν πρέπει να είναι θέμα επιλογής. Πρέπει να είναι προαπαιτούμενο.

Όλοι οι γιατροί είναι αναγκαίο να κατανοήσουμε ότι οφείλουμε με κάθε τρόπο να θωρακίσουμε την κοινωνία. Αν ένα σκεύασμα είναι αποδεδειγμένα αποτελεσματικό, είναι δυσνόητη η αντίδραση σ ́αυτό.

Όταν θέτεις τον διπλανό σου σε κίνδυνο δεν είναι δεκτές αντιρρήσεις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές. Μόνον λόγοι υγείας γίνονται δεκτοί για άρνηση εμβολιασμού.

Οι πολιτικοί που τυχόν αντιδρούν, θα πρέπει να αναρωτηθούν σε τι πιστεύουν: στη δημόσια υγεία ή στα ατομικά δικαιώματα;

Όταν μιλάμε για αρρώστιες, το δημόσιο συμφέρον πάντα υπερτερεί του ατομικού.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΑΙ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΧΡΟΝΟ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ ΣΑΣ

• Το αγελαδινό γάλα. Προσοχή, γιατί υπάρχει και «κρυμμένο» σε διάφορες τροφές όπως το γιαούρτι, (ακόμη και το παιδικό) ή κάποιες βρεφικές κρέμες που περιέχουν αγελαδινό γάλα, το οποίο σε αυτή τη φάση μπορεί να βλάψει και όχι να ωφελήσει το μωρό.Οχι λοιπον στα βρεφικά γιαουρτάκια πριν τουλάχιστον τον 11ο μήνα!!!

• Το μέλι (κίνδυνος αλλαντίασης)

• Την ζάχαρη. Δεν χρειάζεται το μωρό σας να γνωρίσει από τόσο νωρίς γλυκαντικές ουσίες, που στην ουσία δεν του προσφέρουν τίποτε άλλο παρά μόνο θερμίδες.
  
  Επίσης ενισχύουν την δημιουργία τερηδόνας. Σε αυτή τη φάση χτίζετε τις διατροφικές συνήθειες του μωρού σας και έχετε το αβαντάζ να επιλέγετε μόνο εσείς τι θα μπει στο διαιτολόγιο του.

• Αλάτι. Είναι καλύτερα να μπει στη διατροφή του μωρού μετά τον 9ο μήνα. Νωρίτερα επιβαρύνει τα νεφρά του.

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ!!

Όλα σχεδόν τα παιδιά περνούν κάποτε μια περίοδο ανορεξίας. Οι διαταραχές διατροφής αποτελούν πηγή ανησυχίας για τους γονείς. Είναι καλό να έχουμε κατά νου ότι είναι κάτι φυσιολογικό, αναμενόμενο και περαστικό κατά τη διάρκεια της αναπτυξιακής εξέλιξης. Η ηλικία που συνήθως εμφανίζεται είναι μετά το δεύτερο χρόνο της ζωής ή και αργότερα και συμπίπτει με την ανάπτυξη του Εγώ και του αρνητισμού.
Ωστόσο, θα πρέπει οι γονείς να επαγρυπνούν και να παρακολουθούν διακριτικά τη συμπεριφορά του παιδιού και εφόσον η περίοδος άρνησης κατανάλωσης τροφής από το παιδί (αν δηλαδή το παιδί συνεχίζει να καταναλώνει πολύ λιγότερο από αυτό που ο ειδικός έχει συστήσει και που απαιτείται για την ομαλή του ανάπτυξη) συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα θα πρέπει να απευθυνθούν πάλι στους ειδικούς για επανέλεγχο και περαιτέρω εκτίμηση της κατάστασης θρέψης και του ρυθμού ανάπτυξής του.
Καλό είναι να υπάρχει ευχάριστη ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια του φαγητού. Το φαγητό είναι πηγή ζωής και η ζωή είναι χαρά. Θα ήταν ενδιαφέρον για το παιδί να συμμετέχει στη διαδικασία της προετοιμασίας ή και της αγοράς των τροφίμων. Αποφύγετε το να χρησιμοποιείτε το φαγητό ως μέσο ανταμοιβής ή τιμωρίας Η πίεση που συνήθως ασκείται στο παιδί έχει αντίθετο αποτέλεσμα.
Ένα σημαντικό σημείο είναι να μην καταλάβει το παιδί το αυξημένο ενδιαφέρον των γονιών του γιατί αυτό θα έχει συνέπεια να μεταβληθεί η συμπεριφορά του και να θεωρήσει το φαγητό ως μέσο πίεσης για άλλες επιθυμίες του. Το παιδί χρησιμοποιεί την άρνηση για φαγητό ως έναν τρόπο επικοινωνίας και προσέλκυσης της προσοχής και του ενδιαφέροντος των γύρω του προς το ίδιο. Η μητέρα οφείλει να διατηρήσει την ψυχραιμία της και να ακολουθήσει το ρυθμό του παιδιού και να εμπιστευτεί το σύστημα αυτορρύθμισης που έχει το παιδί στην περίπτωση που οι επιθυμίες του νηπίου δεν συμπίπτουν με τις δικές της, εξασφαλίζοντας πάντα ότι το αυτό είναι υγιές.
Το παιδί παίρνει όσο φαγητό του χρειάζεται για τον οργανισμό του και τις ανάγκες του που διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Υπάρχουν παιδιά, όπως και ενήλικες, που χρειάζονται πολύ φαγητό και άλλα που είναι λιτοδίαιτα. Όλα όμως μεγαλώνουν και μάλιστα τα λιτοδίαιτα παιδιά που συνήθως είναι και λεπτόσωμα έχουν καλύτερες πιθανότητες να γίνουν υγιείς και μακρόβιοι ενήλικες.

Όταν δεν τρώει
Το πρόβλημα της ανορεξίας είναι μάλλον πρόβλημα του γονιού που πιστεύει ότι το φαγητό είναι η υλική πραγμάτωση της στοργής και της αγάπης που νιώθει για το παιδί – όταν το παιδί δεν τρώει, απορρίπτει το γονιό και δεν δέχεται την έκφραση της στοργής.
Το φαγητό είναι ανάγκη και απόλαυση μαζί κι είναι απαράδεκτο να μετατρέπεται σε λόγο σύγκρουσης, πίεσης, απειλής.
 Η υπομονή, η κατανόηση και η εφαρμογή μερικών απλών ‘τρυκ’ μπορούν αν βοηθήσουν το ανόρεχτο παιδί να ξεπεράσει το πρόβλημά του.(παίξτε με το φαγήτο,δώστε αστεία ονόματα στα λαχανικά,φτιάξτε ιστορίες)
 Ο γονιός δεν πρέπει  να πανικοβάλλεται ποτέ αν το παιδί του δεν τρώει. Δεν εκλιπαρεί, δεν υπόσχεται, δεν απειλεί.
 Αν τα παιδί δεν θέλει να φάει, το αντιμετωπίζει με κατανόηση και συμπάθεια και του εξηγεί πως είναι ελεύθερο να μην φάει το γεύμα του αλλά να περιμένει ως το επόμενο.
 Τα ‘τσιμπήματα’ μεταξύ των γευμάτων πρέπει να αποφεύγονται καθώς και οι μεγάλες ποσότητες στο σερβίρισμα του φαγητού. Είναι προτιμότερο να ξανασερβίρουμε απ’ το να αγχώνουμε το παιδί με το θέαμα ενός πελώριου γεύματος που έχει ‘καθήκον’ να εξαφανίσει.
 Η ποικιλία του φαγητού, οι χρωματικοί συνδυασμοί, η επιλογή των αγαπημένων τροφών στις οποίες σταδιακά θα προστίθενται και οι λιγότερο επιθυμητές, θα βοηθήσουν το ανόρεχτο ή λιτόφαγο παιδί να αντιμετωπίσει το φαγητό σαν αυτό που πραγματικά είναι: ευχαρίστηση και όχι καταναγκαστικά έργα, ικανοποίηση μιας ανάγκης του παιδιού κι όχι επιβεβαίωση της σχέσης του με την μητέρα, ευκαιρία για χαλάρωση κι επικοινωνία κι όχι ώρα μάχης κι άγχους.
Αν ο γονιός παύσει να ανησυχεί υπερβολικά και δεχθεί τον τρόπο με τον οποίο το παιδί αντιμετωπίζει το φαγητό σαν δικαίωμα κι επιλογή του, έχει ήδη κάνει ένα σημαντικό βήμα για τη επίλυση του προβλήματος.
 Τα παιδιά δεν πεθαίνουν από ασιτία – εκτός κι αν δεν έχουν να φάνε. Κι είναι πολύ πιο γερά όταν δεν είναι παχύσαρκα με όλους τους κινδύνους που το πάχος συνεπάγεται. Ο κάθε οργανισμός σοφά προγραμματίζει τις ανάγκες του και τις καλύπτει με το ανάλογο ποσόν τροφής.
 Η ανορεξία γίνεται πρόβλημα μόνο όταν ο γονιός το αντιμετωπίζει με αυτόν τον τρόπο και πανικόβλητος αρχίζει να παρακαλεί, να υπόσχεται, να απειλεί, να εξαναγκάζει.
Αν ψύχραιμα αντιμετωπίσει την άρνηση του παιδιού να φάει εξετάζοντας τους λόγους κι αντιμετωπίζωντάς τους σωστά, το ‘πρόβλημα’ θα έχει βρει τη λύση του.
Για την Σίλια...

Τα 5 πιο επικίνδυνα αντικείμενα που καταπίνουν τα παιδιά

  Πριν από μερικές ημέρες, ομάδα γιατρών στις ΗΠΑ χρειάστηκε να αφαιρέσει 37 μικρά μαγνητικά μπαλάκια (buckyballs) από το στομάχι ενός 3χρονου κοριτσιού. Οι μαγνήτες είχαν ενωθεί σε μία μάζα, η οποία δημιουργούσε τρύπες στο στομάχι και τα έντερά της, απειλώντας τη ζωή της. Οι γιατροί, ευτυχώς, ολοκλήρωσαν την επέμβαση με επιτυχία και διαβεβαιώνουν ότι η μικρή θα τα καταφέρει.

Δείτε ποια μικροαντικείμενα μπορούν να αποβούν επικίνδυνα για την υγεία του παιδιού αν τα καταπιεί.

Μαγνήτες

Η τρίχρονη δεν είναι το μοναδικό περιστατικό παιδιού που μεταφέρεται εκτάκτως στο νοσοκομείο εξαιτίας κατάποσης μαγνήτη, ενώ οι γιατροί λένε πως αρκετά παιδιά έχουν χάσει τη ζωή τους επειδή έχουν καταπιεί μαγνήτες που βρίσκονται σε παιχνίδια ή τοποθετημένοι σε ψυγεία. «Οι μαγνήτες μπορούν να καταλήξουν σε διαφορετικά μέρη των εντέρων, να ενωθούν μεταξύ τους και να διαβρώσουν τα εσωτερικά τοιχώματα προκαλώντας σοβαρή ζημιά», λένε οι ειδικοί.

Μικροσκοπικές μπαταρίες

Τις βρίσκουμε σε παιδικά παιχνίδια, ηλεκτρονικές συσκευές και gadgets, και περιέχουν λίθιο. Το 2010 περισσότερα από 3.400 παιδιά παγκοσμίως κατάπιαν τέτοιες μπαταρίες: δύο από αυτά έχασαν την ζωή τους, ενώ άλλα 19 εμφάνισαν σοβαρές επιπλοκές στην κεντρική αορτή. Οι ειδικοί εξηγούν ότι μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος όταν η μπαταρία σφηνώσει στον οισοφάγο του παιδιού, καθώς αν μείνει εκεί για πολλή ώρα, μπορεί να διαβρωθεί και να προκαλέσει φριχτούς πόνους λόγω εγκαύματος.

Τρίχες

Πολλά πιτσιρίκια έχουν την κακή συνήθεια να μασούν τα μαλλιά τους, κάτι που μπορεί να φαίνεται ακίνδυνο, αλλά αν άθελά τους καταπίνουν τρίχες από τα μαλλιά τους, αυτές μπορούν να δημιουργήσουν μία μπάλα μέσα στο στομάχι τους που θα εμποδίσει την φυσιολογική του λειτουργία. Η μπάλα αφαιρείται χειρουργικά.

Χάπια και αλκοόλ

Ειδικά τα πολύχρωμα χάπια που μοιάζουν με καραμέλες, είναι πειρασμός για τα παιδιά. Δεν είναι όλα τα χάπια επικίνδυνα, όμως κάποια από αυτά (π.χ., οπιούχα παυσίπονα) μπορούν να προκαλέσουν ακόμα και θάνατο. Το αλκοόλ σε μεγάλη ποσότητα μπορεί και να δηλητηριάσει ένα μικρό παιδί.

Καρφιά, βελόνες, καρφίτσες και πινέζες

Παραδόξως, πολλά παιδιά που έχουν καταπιεί τέτοια αντικείμενα, τα έχουν αποβάλει χωρίς προβλήματα από το σύστημά τους. Ωστόσο, οι γονείς πρέπει να είναι προσεκτικοί και, φυσικά, να απευθυνθούν αμέσως στον γιατρό τους αν αντιληφθούν πως το παιδί κατάπιε αιχμηρό αντικείμενο, το οποίο μπορεί να τραυματίσει τον οισοφάγο, το στομάχι ή τα έντερά του. Σε τέτοια περίπτωση, θα πρέπει, επίσης, να παρακολουθούν αν το παιδί πονάει, κάνει εμετό ή έχει αίμα στα κόπρανα.
Πηγή: Time