Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

Τι πρέπει να ξέρετε για τα Αντιβιοτικά

child_antibiotics_1200x800

Σε ποιες περιπτώσεις είναι χρήσιμα τα αντιβιοτικά;
Τα αντιβιοτικά καταπολεμούν λοιμώξεις από μικρόβια. Αν το παιδί σας είναι άρρωστο με συνάχι, βήχα ή πυρετό συνηθέστερα έχει λοίμωξη από ιό.
Οι λοιμώξεις από ιούς είναι πολύ συχνές, ιδιαίτερα στα νήπια, και δεν απαντούν στα αντιβιοτικά.

Πως θεραπεύεται η λοίμωξη από ιό (ίωση);
Ο οργανισμός του παιδιού σας έχει αμυντικά όπλα, όπως αντισώματα και ειδικά κύτταρα στο αίμα που καταπολεμούν κάθε λοίμωξη. Το μικρό παιδί έρχεται συνεχώς σε επαφή με καινούργιους ιούς. Η άμυνά του τους αντιμετωπίζει για πρώτη φορά. Αν αντιμετωπίσει έναν ιό επιτυχώς, την επόμενη φορά που ο ίδιος ιός μπει στο σώμα του δε θα αρρωστήσει γιατί θα προστατεύεται από τα αντισώματα που φτιάχτηκαν την πρώτη φορά. Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι το μωρό είναι ευαίσθητο να αρρωστήσει κάθε φορά, ενώ όσο μεγαλώνει τόσο ωριμάζει η άμυνά του και δεν πέφτει στο κρεβάτι με το παραμικρό.

Πώς να βοηθήσω την άμυνα του οργανισμού του παιδιού μου;
Ένα κατά τα άλλα υγιές παιδί που παίρνει βάρος, τρώει και κοιμάται σωστά, έχει όλα τα εφόδια να ανταπεξέλθει στις ιώσεις. Όταν είναι άρρωστο βοηθάμε την άμυνά του με απλούς τρόπους: του δίνουμε άφθονα υγρά, ξεκουράζεται αν θέλει, ανακουφίζουμε τα συμπτώματά του όπως τον πυρετό, το ντύνουμε σωστά και το βγάζουμε και λίγο στο φρέσκο αέρα αν αναρρώνει και δεν έχει πυρετό. Επίσης του δίνουμε άφθονες αγκαλιές και αγάπη.

Γιατί το παιδί μου παθαίνει τόσες πολλές ιώσεις;
Δυστυχώς υπάρχουν άπειροι ιοί. Είναι φυσιολογικό ένα παιδί να έχει μέχρι και 10 ιώσεις το χρόνο. Ιδιαίτερα ευαίσθητα είναι τα παιδιά που πάνε στον παιδικό και αυτά που έχουν μεγαλύτερα αδέρφια. Σπάνια υπάρχει κάποιο πρόβλημα στην άμυνα του οργανισμού, ο παιδίατρός σας θα το καταλάβει. Απλά μέτρα όπως πλύσιμο των χεριών, καλή υγιεινή μπορούν να προλάβουν τη μετάδοση των ιών.

Πως ξέρω αν το παιδί μου έχει λοίμωξη από ιό ή από μικρόβιο;
Πρέπει να συμβουλεύεστε κάθε φορά τον παιδίατρό σας. Συνήθως το παιδί με μικροβιακή λοίμωξη φαίνεται πιο βαριά άρρωστο, ανόρεκτο ή ληθαργικό.
Υψηλός πυρετός δε σημαίνει πάντα μικρόβιο.
Πηχτή ή πράσινη έκκριση από τη μύτη δε σημαίνει πάντα μικρόβιο.
Πολλές φορές το παιδί σταδιακά χειροτερεύει αν έχει μικρόβιο. Ο παιδίατρος μπορεί να χρειαστεί να το ξαναδεί για να βγάλει διάγνωση.
Άλλες φορές είναι πιθανό το παιδί αρχικά να έχει ίωση και κάποια στιγμή στην πορεία να κολλήσει από πάνω μικρόβιο. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να παρακολουθείτε το παιδί ακόμα κι αν έχει διαγνωστεί ίωση. Με τα παιδιά τα πράγματα αλλάζουν γρήγορα. Αν έχει κάποιο καινούργιο σύμπτωμα ή ανησυχείτε για κάτι, πρέπει να επικοινωνήσετε ξανά με τον παιδίατρό σας.
Μερικές φορές ο παιδίατρος θα συστήσει και εξετάσεις από το λαιμό ή το αίμα. Σε αμφίβολες ή ύποπτες περιπτώσεις μπορεί να σας ζητήσει να πάτε στο νοσοκομείο.

Γιατί να μην πάρει το παιδί μου αντιβίωση ούτως ή άλλως;
Τα αντιβιοτικά μπορεί να βλάψουν το παιδί σας.
• Όπως όλα τα φάρμακα, έχουν παρενέργειες που μπορεί να είναι σοβαρές, όπως αλλεργική αντίδραση.
• Στο σώμα μας (στη μύτη, στο λαιμό, στο δέρμα, στο έντερο) κατοικούν ‘καλά’ ή αθώα μικρόβια που αποτρέπουν τα επικίνδυνα να εισβάλουν σε αυτό. Τα αντιβιοτικά σκοτώνουν όλα τα μικρόβια χωρίς εξαίρεση, ακόμα και τα καλά. Έτσι μπορούν να βλάψουν την άμυνα του οργανισμού αν δε χρειάζονται και να δημιουργήσουν λοίμωξη από επικίνδυνα μικρόβια.
• Τα μικρόβια βρίσκουν τρόπους να αναπτύσσουν αντίσταση στα αντιβιοτικά. Αν ένα παιδί παίρνει συχνά αντιβιοτικά αλόγιστα, κινδυνεύει να αναπτύξει μικρόβια ανθεκτικά στα αντιβιοτικά. Έτσι μπορεί στο μέλλον μια βαριά λοίμωξη να μη μπορεί να αντιμετωπιστεί. Η αντίσταση των μικροβίων από την αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών είναι σήμερα από τα πιο σοβαρά προβλήματα στη σύγχρονη ιατρική.

Στέλιος Παπαβέντσης, Παιδίατρος MRCPCH DCH IBCLC – pediatros-thes.gr

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

ΠΩΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΒΡΕΦΗ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑ;


Η πρώτη βασική προϋπόθεση είναι να αποδεχτείτε και να δεσμευτείτε πως θα διαθέτετε μισή ώρα την ημέρα για μια αποκλειστική επαφή με το μωρό σας, οπότε θα μπορείτε να συγκεντρωθείτε ολοκληρωτικά ο ένας στον άλλο. Αυτή η απόλυτη διαθεσιμότητα είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορείτε να του προσφέρετε.

Ο χρόνος που περνάτε μαζί θα σας δώσει μια θαυμάσια ευκαιρία να γνωριστείτε, να αρχίσετε να βλέπετε τον κόσμο από τη δική του οπτική και να διακρίνετε ξεκάθαρα τις εκπληκτικές του ικανότητες.




Για βρέφη 0 έως 3 μηνών:

·         Στα ήσυχα αυτά χρονικά διαστήματα, όταν είστε μόνη μαζί του, να του μιλάτε με ιδιαίτερο τρόπο.

·         Χρησιμοποιήστε μικρές, απλές προτάσεις, που είναι μελωδικές. Μπορείτε να πείτε κάτι όπως «Οπαλάκια» ή «Θα σε πάρω αγκαλίτσα».

·         Μιλάτε αργά, με παύσεις ανάμεσα σε κάθε φράση ή πρόταση.

·         Χρησιμοποιήστε πολλές επαναλήψεις. Πείτε, για παράδειγμα: «Να τα δάχτυλά σου. Ένα δάχτυλο, κι άλλο δάχτυλο, κι άλλο δάχτυλο…» και ούτω καθεξής.

·         Βεβαιωθείτε ότι το πρόσωπό σας είναι πολύ κοντά στο πρόσωπο του μωρού σας και δε θα αντισταθείτε να το αγγίζετε συχνά.

·         Χρησιμοποιείστε εκείνες τις χαριτωμένες ανοησίες που έρχονται σε όλους μας αυθόρμητα όταν απευθυνόμαστε σε μωρά, όπως: «Ποιο είναι αυτό το κουκλί; Εσύ είσαι. Ναι, εσύ είσαι. Είσαι σκέτο κουκλάκι».

·         Αναπαράγετε τους ήχους που βγάζει. Είναι ο καλύτερος τρόπος για την ανάπτυξη «διαλόγου» σε αυτό το στάδιο.



Για βρέφη 3 έως 6 μηνών:

·         Κάντε μια παύση, αφού έχετε πει κάτι, για να δώσετε στο μωρό σας το χρόνο να ανταποκριθεί, και προσέξτε τις δικές του παύσεις, που θα σας επιτρέψουν να ανταποκριθείτε με τη σειρά σας.

·         Επαναλαμβάνετε  και μιμηθείτε τους ήχους που βγάζει.

·         Χρησιμοποιήστε  σύντομες, απλές προτάσεις.

·         Μιλάτε αργά και μελωδικά.

·         Καθιερώστε διασκεδαστικά στιχάκια και τραγουδάκια.


Για βρέφη 6 έως 9 μηνών:

·         Παίξτε γλωσσικά παιχνίδια και πείτε του ζωηρά στιχάκια και τραγουδάκια με πολλές επαναλήψεις, όπως το «Χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ».

·         Επαναλαμβάνετε τους ήχους που βγάζει.

·         Όταν κάνετε «διάλογο» δώστε του αρκετό χρόνο να αποκριθεί.

·         Πείτε εκ μέρους του αυτό που εννοεί, όπως «Θέλεις να σηκωθείς; Οπαλάκια».

·         Συνεχίστε να κάνετε πολλούς «αστείους ήχους» που να ταιριάζουν με ό, τι συμβαίνει, όπως «γκλουγκλουγκλου» όταν πίνει νερό.

·         Χρησιμοποιήστε μικρές προτάσεις με ενδιάμεσες παύσεις.

·         Χρησιμοποιήστε τα ονόματα των μελών της οικογένειας και των αγαπημένων του παιχνιδιών. Πείτε για παράδειγμα «Ας βάλουμε το αρκουδάκι στην καρέκλα», αντί «Ας το βάλουμε εκεί».

·         Παρακολουθήστε το επίκεντρο της προσοχής του και ονομάστε το αντικείμενο ή το πρόσωπο που κοιτάζει.


Για βρέφη 9 έως 12 μηνών:

·         Εξακολουθήστε τους φωνητικούς «διαλόγους».

·         Εξακολουθήστε να παίζετε φωνητικά παιχνίδια, όπως «βζιν βζιν» και «βρουμ βρουμ».

·         Παρατηρήστε τι είναι αυτό που το ενδιαφέρει.

·         Εξακολουθήστε να παίζετε παιχνίδια που κάνουν διασκεδαστική την ακρόαση.

·         Χρησιμοποιήστε απλές προτάσεις, όχι ξεκομμένες λέξεις.

·         Χρησιμοποιήστε πολλές χειρονομίες.


Για βρέφη 12 έως 16 μηνών:

·         Παρακολουθήστε το επίκεντρο της προσοχής του.

·         Βοηθήστε το να απολαύσει την ακρόαση.

·         Χρησιμοποιήστε απλές προτάσεις, οι οποίες να είναι γραμματικά σωστές.

·         Μιλάτε ελάχιστα πιο αργά και δυνατά, με πολλή μελωδικότητα στη φωνή σας.

·         Χρησιμοποιήστε πολλές επαναλήψεις.

·         Επαναλαμβάνετε τους ήχους που παράγει.

·         Συνεχίστε να κάνετε «αστείους ήχους» ταιριαστούς με όσα συμβαίνουν.

·         Απαντάτε πάντα σε αυτό που εννοεί.

·         Δείξτε του το αντικείμενο που θέλετε ενώ λέτε το όνομα του αντικειμένου.


Για βρέφη 16 έως 20 μηνών:

·         Συναισθανθείτε το επίπεδο της προσοχής του.

·         Μην προσπαθήσετε να κατευθύνετε την προσοχή του.

·         Παρατηρήστε το πρόσωπό του για να καταλάβετε τι σκέφτεται και στη συνέχεια κάνετε κάποιο σχετικό σχόλιο.

·         Αποφύγετε τις ερωτήσεις και τις εντολές την ώρα του παιχνιδιού σας.

·         Βοηθήστε το να συνεχίσει να απολαμβάνει την ακρόαση.

·         Εξακολουθείτε να μιλάτε με μικρές προτάσεις.

·         Εξακολουθήστε να κάνετε «αστείους ήχους».

·         Μιλήστε αργά, δυνατά και μελωδικά.

·         Χρησιμοποιήστε πολλές επαναλήψεις.

·         Χρησιμοποιήστε πολλά ονόματα και ουσιαστικά. Πείτε για παράδειγμα «Ας βάλουμε το αρκουδάκι στην καρέκλα», αντί «Ας το βάλουμε εκεί».

·         Επαναλαμβάνετε ό, τι λέει.

·         Ανταποκριθείτε στο μήνυμά του.

·         Προσαρμόστε τις λέξεις στις ενέργειες που κάνει.

·         Μην του κάνετε ρωτήσεις, παρά μόνο αν θέλετε να μάθετε την απάντηση. Δεν υπάρχει λόγος να ρωτάτε: «Τι είναι αυτό;» ή «Πώς κάνει η αγελάδα;». αν ξέρει ήδη την απάντηση, δεν προσθέτετε τίποτα στις γνώσεις τους, ενώ, αν δεν την ξέρει, το κάνετε να νιώσει άβολα.


Για βρέφη 20 έως 24 μηνών:

·         Μοιραστείτε το ίδιο επίκεντρο προσοχής.

·         Βοηθήστε το να συνεχίσει να απολαμβάνει την ακρόαση.

·         Εξακολουθήστε να χρησιμοποιείτε σύντομες προτάσεις την ώρα του παιχνιδιού σας.

·         Να μιλάτε λίγο πιο αργά και πιο δυνατά με πολλή μελωδικότητα.

·         Επεκτείνετε λίγο τα ίσα έχει πει. Για παράδειγμα, αν πει «Θέλω νελό», θα μπορούσατε να πείτε «Θέλεις να πιεις νερό; Να ένα ποτήρι νερό».

·           Μην του δίνετε την εντύπωση ότι το διορθώνετε. Τηρήστε αυτό το χρυσό κανόνα: Να αρχίζετε πάντα με ένα «ναι». Για παράδειγμα αν είπε «Μπαμπά πήγε δουλειά», θα μπορούσατε να πείτε: «Ναι, ο μπαμπάς πήγε στη δουλειά».

·         Χρησιμοποιήστε χειρονομίες παράλληλα με τις λέξεις.

·         Συνεχίστε να κάνετε «αστείους ήχους», ταιριαστούς με όσα συμβαίνουν.

·         Συνεχίστε να χρησιμοποιείτε πολλές επαναλήψεις.

·         Πείτε του αυτό που εννοεί. Για παράδειγμα αν λέει: «Πουλάκι! Πουλάκι! Πουλάκι!», εσείς θα μπορούσατε να πείτε : «Ναι, υπάρχουν πολλά πουλιά. Πετάνε. Πετάνε όλα μαζί».


Για βρέφη 2 έως 2 ½ ετών:

·         Εξακολουθήστε να μοιράζεστε το επίκεντρο προσοχής του.

·         Βοηθήστε το να εξελίξει και να εμπλουτίσει το παιχνίδι του.

·         Βοηθήστε το να συνεχίσει να απολαμβάνει την ακρόαση.

·         Πείτε του αυτό που εννοεί.

·         Εξακολουθήστε να χρησιμοποιείτε σύντομες προτάσεις την ώρα του παιχνιδιού σας.

·         Εξακολουθήστε να χρησιμοποιείτε επαναλήψεις.

·         Επεκτείνετε τα όσα λέει.


Για βρέφη 2 ½ έως 3 ετών:

·         Εξακολουθήστε να μοιράζεστε το επίκεντρο προσοχής του.

·         Βοηθήστε το να εξελίξει και να εμπλουτίσει το παιχνίδι του.

·         Βεβαιωθείτε ότι εξακολουθεί να απολαμβάνει την ακρόαση.

·         Διατηρήστε τη μελωδικότητα στη φωνή σας.

·         Μη χρησιμοποιείστε μεγάλες προτάσεις την ώρα του παιχνιδιού σας.

·         Πείτε αυτό που εννοεί.

·         Φροντίστε να μη φαίνεται ότι το διορθώνεται όταν μιλάει.

·         Επαναλαμβάνετε καθαρά αυτό που είπε.

·         Επεκτείνετε αυτό που λέει.


Για προνήπια 3 έως 4 ετών:

·         Μη στρέφετε ποτέ την προσοχή του παιδιού στον τρόπο με τον οποίο μιλάει.

·         Παρακολουθήστε το επίκεντρο της προσοχής του.

·         Βοηθήστε το να εξελίξει το παιχνίδι του.

·         Βεβαιωθείτε ότι εξακολουθεί να απολαμβάνει την ακρόαση.

·         Εξακολουθήστε να επεκτείνετε τα όσα λέει.


Βιβλιογραφία:

·         Ward Sally (2004). Μαθαίνω το παιδί μου να μιλάει. Μετάφραση: Μαρία Παππά. Αθήνα. Εκδόσεις Λιβάνη.



Μαρία Γκουγκούμη – Ειδική Παιδαγωγός

Αργυρώ Καραμπά – Λογοθεραπεύτρια

grafwnimata.blogspot.gr