EΜΒΟΛΙΑΣΜΟΙ ΕΝΗΛΙΚΩΝ

Ο Georgios Tsolas δημοσίευσε στην ομάδα ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗ

Georgios Tsolas 4 Φεβρουαρίου 3:24 μ.μ. ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΙ ΕΝΗΛΙΚΩΝ 2014... Οι εμβολιασμοί των ενηλίκων ως συνέχεια των εμβολιασμών της παιδικής ηλικίας, έχει τεράστια σημασία για την Δημόσια Υγεία... Επειδή το εξαιρετικά σημαντικό αυτό κομμάτι της Προληπτικής Ιατρικής είναι δυστυχώς παραμελημένο στη χώρα μας, καθώς ως γνωστόν, ουδείς πλην των παιδιάτρων ασχολείται με τους εμβολιασμούς, παραθέτω τις τελευταίες οδηγίες της Συμβουλευτικής Επιτροπής για τους Εμβολιασμούς των ΗΠΑ, ώστε να γίνει αντιληπτό ότι όχι μόνο τα παιδιά αλλά ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΜΒΟΛΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΑΝΕΜΒΟΛΙΑΖΟΝΤΑΙ... ACIP Releases 2014 Adult Immunization Schedule The CDC's Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP) has released its 2014 immunization schedule for adults. Among the changes for this year: Haemophilus influenzae type B (Hib) vaccine should no longer be considered for unvaccinated adults with HIV because of their low risk for Hib infection. The inactivated influenza vaccine can be used in patients with hives-only allergy to eggs, but only with additional safety precautions. The recombinant influenza vaccine, which does not contain egg protein, can be safely used in patients with egg allergy of any severity. Patients aged 11 years and older who have not received tetanus, diphtheria, and acellular pertussis (Tdap) vaccine should receive a dose of Tdap, followed by a tetanus and diphtheria toxoids (Td) booster every 10 years thereafter. http://www.cdc.gov/vaccines/schedules/hcp/imz/adult.html http://annals.org/article.aspx?articleid=1819123 CDC - Vaccines - Adult Immunization Schedule, by Vaccine and Age Group www.cdc.gov View or print CDC official immunization schedule for adults (those 19 years and older).

ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ Ή ΝΤΑΝΤΑ ;

Δεν υπάρχει σωστό και λάθος στο πότε θα αποφασίσουμε να στείλουμε το παιδί μας στον παιδικό σταθμό.
 «Όποια απόφαση και να πάρουμε, όμως, πρέπει να την στηρίξουμε με σταθερότητα, ώστε να αποβεί καλύτερη για το παιδί μας». Αν, δηλαδή, οι γονείς αποφασίσουν να στείλουν το παιδί στον παιδικό σταθμό, δεν πρέπει να αλλάζουν γνώμη στην πρώτη δυσκολία και να το ξαναφέρουν στο σπίτι, γιατί κάτι τέτοιο μόνο αναστάτωση και σύγχιση μπορεί να προκαλέσει στο παιδί.Σε γενικές γραμμές, πάντως,αν είναι η ανάγκη για εκπαίδευση που κάνει τους γονείς να σκέφτονται τον παιδικό σταθμό και όχι οι αναγκαστικές συνθήκες (εργασιακές, οικονομικές ή έλλειψη βοήθειας), είναι καλύτερο μέχρι την ηλικία των 2,5 ετών το παιδί να μένει στο σπίτι.Αυτό γιατί μέχρι τα 2,5 χρόνια, τόσο από σωματική όσο και από συναισθηματική άποψη, είναι προτιμότερο το παιδί να παραμένει σε ένα σταθερό, ασφαλές περιβάλλον με ένα «δικό του» πρόσωπο.
 Μέχρι εκείνη την ηλικία, άλλωστε, τα παιδιά προτιμούν την ατομική ενασχόληση μαζί τους. Προτιμούν τον χώρο τους και τον σεβασμό στις δικές τους ανάγκες και ρυθμούς. Όσο για το παιχνίδι με άλλα παιδιά, τις πιο πολλές φορές τους είναι αδιάφορο γιατί δεν ξέρουν ακόμη να συνεργάζονται και να μοιράζονται.
 Η καθημερινή βόλτα στην παιδική χαρά τους είναι αρκετή.Αντίθετα, μετά τα 2,5 χρόνια, το παιδί είναι έτοιμο, αν και όχι υποχρεωμένο, να «μπει» στο πρόγραμμα του παιδικού σταθμού. Ενώ μετά τα 3-3,5 χρόνια, ο παιδικός σταθμός αρχίζει να γίνεται απαραίτητος, προκειμένου το παιδί να μάθει να αποκτά με δομημένο τρόπο γνώσεις και να αναπτύξει νοητικές δεξιότητες. Επιπλέον, από τότε και μετά το παιδί μαθαίνει σταδιακά να συναναστρέφεται, να συνυπάρχει, να συνεργάζεται και, κυρίως, να ακολουθεί κανόνες συναλλαγής μέσα σε μία ομάδα, αλλά και να σέβεται τους άλλους και τον εαυτό του.«Απαραίτητη προϋπόθεση, βέβαια, είναι η ποιότητα του παιδικού σταθμού», «ειδικά στις μικρές ηλικίες, όταν το παιδί είναι ευάλωτο». Η ασφάλεια, η καθαριότητα, η τάξη, η ευπρέπεια, αλλά και το ίδιο το προσωπικό (τα πρόσωπά τους, οι εκφράσεις τους, η ψυχολογία τους), είναι στοιχεία που οι γονείς πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα πριν καταλήξουν σε κάποιον παιδικό σταθμό, είτε είναι ιδιωτικός είτε δημόσιος.Όσο για τις αρρώστιες; «Αυτές είναι δυστυχώς μία πραγματικότητα. Σε όποια ηλικία και αν αρχίσει να πηγαίνει στον παιδικό σταθμό θα αρρωσταίνει συχνά για τουλάχιστον τον πρώτο χρόνο. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, χτίζει το παιδί την ανοσία του. Αποκτά ανοσολογική μνήμη και μόνο έτσι δεν αρρωσταίνει συχνά μετά».
 

ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΤΙΔΑ ΣΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ

 Δεν είναι απαραίτητο να χορηγούμε τροφές και υγρά όταν το παιδί έχει τάση ή κάνει εμετό.

Η καλή θεραπεία αρχίζει με ξεκούραση του στομάχου και του εντέρου. Για να το πετύχουμε αυτό, θα πρέπει να αποφύγουμε να δώσουμε οποιοδήποτε τρόφιμο ή υγρό τουλάχιστον για μια ώρα μετά τον τελευταίο εμετό. Μην κάνετε το λάθος να υποκύψετε στα παρακάλια του μικρού σας που διψά και πεινά.Το αποτέλεσμα θα είναι να συνεχιστούν οι εμετοί και να χειροτερέψει η κατάσταση.

Επιπλέον η πρώτη μέριμνα στη γαστρεντερίτιδα είναι η αναπλήρωση των υγρών και ηλεκτρολυτών που έχει χάσει ο οργανισμός του παιδιού με τη διάρροια, τον εμετό και τον πυρετό. Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να αρχίστε να του δίνετε νερό (ή διαλύματα ηλεκτρολυτών που θα συστήσει ο γιατρός σας) κουταλιά κουταλιά. Εφόσον σταματήσουν οι εμετοί μπορείτε να αυξήσετε προοδευτικά τις ποσότητες υγρών. Προσοχή όμως γιατί οι μεγάλες ποσότητες υγρών που θα δοθούν γρήγορα θα προκαλέσουν εμετό. Επίσης, μη δώσετε καθόλου στερεά τροφή αν δεν έχει δεχτεί πρώτα υγρά.

Έπειτα χορηγήστε κάτι ελαφρύ.Τροφές που επιτρέπονται είναι η φρυγανιά, ψωμι, ρύζι, βραστή πατάτα ή πατατα πουρέ, κοτόσουπα ή μπιφτέκι στον ατμό και ζυμαρικά. Το γάλα δεν απαγορεύεται. Αποφύγετε όμως τα ωμά λαχανικά, τα φρούτα με τη φλούδα, γλυκά, χυμούς και τηγανητές τροφές. Μετά από 48 ώρες εμπιστευτείται την όρεξη του.Αν πρόκειται για μωρό που τρέφεται μόνο με γάλα δεν χρειάζεται να διακόψετε το γάλα, συνεχίζετε κανονικά τη διατροφή του. Αν είναι οι διαρροϊκές κενώσεις πάρα πολλές μια εναλλακτική λύση είναι να βράσετε ρυζόνερο και να αραιώσετε το γάλα του με αυτό. Αν η διάρροια είναι παρατεταμένη, δηλαδή πάνω από 10-15 μέρες και με περισσότερες από 4 με 5 κενώσεις την ημέρα, τότε χρειάζεται να δοθεί για τουλάχιστον 15 ημέρες γάλα ελεύθερο λακτόζη. Αν το θηλάζετε, μη διακόψετε το θηλασμό.Αν οι εμετοί συνεχίζονται, το μωρό γίνεται νωθρό, υπναλέο, πιθανόν να έχει αφυδάτωση και να χρειασθεί να πάρει ενδοφλέβια ορό. Συμβουλευθείτε τον παιδίατρό σας.

ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ: Αυτό εξαρτάται από την αιτιολογία της γαστρεντερίτιδας. Μια ιογενής γαστρεντερίτιδα δεν είναι συνήθως επικίνδυνη και περιορίζεται από μόνη της σε διάστημα που κυμαίνεται από μία ως τρεις ημέρες στην πλειοψηφία των περιπτώσεων.Αντίθετα μια μικροβιακή ή παρασιτική γαστρεντερίτιδα χρειάζεται αντιβιοτική αγωγή από το παιδίατρο. Μια πολύ σημαντική οδηγία που αφορά τόσο στους εμετούς όσο και στις διαρροικές κενώσεις έχει να κάνει με τα αντιδιαρροϊκά και τα αντιεμετικά φάρμακα, τα οποία δεν πρέπει να δίνονται για κανένα λόγο στα παιδιά.

ΧΡΟΝΙΟΣ ΒΗΧΑΣ :ΣΥΧΝΟΤΑΤΟ ΣΥΜΠΤΩΜΑ

Αποτελεί την πιο συχνή αιτία επίσκεψης στον παιδίατρο και ανησυχεί υπερβολικά τους γονείς!Ο χρόνιος βήχας στα παιδιά είναι πολύ συχνό συμπτωμα αναπνευστικής νόσου.Ομως τα περισσότερα παιδιά εχουν και διατηρούν φυσιολογική αναπνευστική λειτουργια.
Στα πρώτα χρόνια της ζωής του, ένα παιδί με χρόνιο βήχα σε συνδυασμό με ατοπικό έκζεμα και ύπαρξη αλλεργίας ή άσθματος στην οικογένειά του, μας κάνει να σκεφτούμε ότι πάσχει από παιδικό βρογχικό άσθμα.
Παλινδρόμηση
Η παλινδρόμηση, με ή χωρίς εισρόφηση γαστρικού περιεχομένου ή τροφής, αποτελεί μια από τις κυριότερες αιτίες χρόνιου βήχα στα παιδιά. Η παλινδρόμηση, έως κάποιον βαθμό, είναι κοινή στα βρέφη και βελτιώνεται αυτόματα με την ηλικία.
Λοιμώξεις
Πολλές λοιμώξεις προκαλούν χρόνιο βήχα, συμπεριλαμβανομένων του κοκκύτη, της φυματίωσης, των επαναλαμβανόμενων ιογενών λοιμώξεων και των χρόνιων λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Ο κοκκύτης προκαλεί βήχα για πολλούς μήνες και δεν απαντά εύκολα στη θεραπεία.
Άλλα αίτια
Υπάρχει ένας μακρύς κατάλογος περισσότερο σπάνιων αιτίων χρόνιου βήχα στα παιδιά. Μεταξύ άλλων παθήσεων αναφέρονται οι ανοσοανεπάρκειες, η πρωτοπαθής δυσκινησία των κροσσών, οι εκ γενετής ανωμαλίες του αναπνευστικού, η εισρόφηση ξένου σώματος, ο ψυχογενής βήχας, κλπ.

 

Κάθε παιδί <5 ετών μπορεί να πάθει 5-15 ιογενεις λοιμώξεις του αναπνευστικου ετησίως και να βήχει 5-15 μέρες σε καθε λοιμωξη.
Η αρχική διαγνωστική προσπέλαση του παιδιού με χρόνιο βήχα πρέπει να περιλαμβάνει την προσεκτική ,λεπτομερή λήψη ιστορικού ,την πλήρη φυσική εξέταση και τον ορθολογικά κατευθυνόμενο στο στόχο παρακλινικό έλεγχο.
 Αυτό που στην πλειονότητα των παιδιών χρειαζεται είναι η τήρηση της πολιτικής ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ!
ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΒΗΧΕΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΑΣΘΜΑ!
Ανησυχούμε και αναζητούμε άμεσα ιατρική βοήθειαΑν και τις περισσότερες φορές ο βήχας δεν είναι ανησυχητικός, είναι σημαντικό να ξέρουμε πότε πρέπει να επισκεφθούμε άμεσα το γιατρό. Ανάμεσα στα σημεία που θέτουν σε συναγερμό είναι:
1. η εμφάνιση βηχά σε ηλικία μικρότερη των 3 μηνών
2. ο βήχας που συνοδεύεται από:
• υψηλό πυρετό
• γρήγορη ή θορυβώδη αναπνοή
• δυσκολία στην αναπνοή (το δέρμα κάτω από τις πλευρές και στο λακκάκι του λαιμού πηγαίνει προς τα μέσα)
• έντονη ανησυχία, αγωνιώδες βλέμμα ή σημεία έντονης κόπωσης
• επεισόδια άπνοιας (σταμάτημα αναπνοής για > 15 δευτερόλεπτα)
• κυάνωση (μελάνιασμα προσώπου)
• βράχνιασμα φωνήςή κλαματος
• δυσκολία στη σίτιση ή έμετο
• αίσθημα βάρους ή πόνου στο στήθος
• αιμόπτυση
 3. όταν το παιδί δυνατόν να στραβοκατάπιε κάποιο ξένο σώμα
4. ο επίμονος βήχας που διαρκεί περισσότερο από 3 βδομάδες

EMBOΛΙΟ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ HPV

Georgios Tsolas 7 Ιανουαρίου 11:38 μ.μ. Ιδού γιατί 1. τα κορίτσια δεν πρέπει να αρχίζουν νωρίς σεξουαλικές σχέσεις και 2. το εμβόλιο έναντι του HPV είναι σημαντικό ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ πριν από την έναρξη ενεργού σεξουαλικής ζωής... Ειδικά για το εμβόλιο, πρέπει να τονίσω τη ζημία που γίνεται από την ακατανόητη αρνητική προς αυτό τοποθέτηση ορισμένων ιατρών, ιδιαίτερα μαιευτήρων- γυναικολόγων, με αποτέλεσμα τα ποσοστά διενέργειάς του να είναι αδικαιολόγητα χαμηλά... Η γενικότερη τάση αμφισβήτησης των εμβολιασμών αποτελεί γνωστό και πολύ σοβαρό πρόβλημα των τελευταίων ετών, αλλά ειδικά η παραπληροφόρηση που έχει βάναυσα πλήξει τον εμβολιασμό έναντι του HPV είναι πρωτοφανής και εξωφρενική! Menarche, Intercourse and Risk of Cervical Disease www.medscape.com Learn more about the window of susceptibility and links to sexuality for female adolescents.

Πώς θα καταλάβω ότι το παιδί μου έχει πρόβλημα ακοής;

Απαντήστε στα παρακάτω ερωτήματα:
Από τη γέννηση έως τους 4 μήνες:

1. Το μωρό σας ξυπνάει από έντονους ήχους;
2. Πετάγεται όταν ακουστεί κάποιος δυνατός θόρυβος;
3. Ηρεμεί με το άκουσμα μιας οικείας φωνής;
4. Δείχνει να αντιδρά στη φωνή της μητέρας του;

Από τους 4 έως τους 9 μήνες :

1. Γυρίζει τα μάτια προς την κατεύθυνση ενός οικείου ήχου;
2. Χαμογελάει όταν του μιλάτε;
3. Παίζει με κουδουνίστρες και άλλα παιχνίδια ήχου;
4. Διαφέρει το κλάμα του ανάλογα με τις ανάγκες του;
5. Φτιάχνει απλούς ήχους όπως μπα-μπα, εεε, ααα;

Από τους 9 έως τους 15 μήνες:

1. Βγάζει πολλούς διαφορετικούς ήχους;
2. Γυρίζει όταν φωνάζετε το όνομα του;
3. Αντιδρά στην αλλαγή του τόνου της φωνής σας;
4. Λέει μαμά, μπαμπά;
5. Καταλαβαίνει απλά ερωτήματα;
6. Επαναλαμβάνει ήχους που ακούει από εσάς;
7. Χρησιμοποιεί τη φωνή του για να τραβήξει την προσοχή σας;

Από τους 15 έως τους 24 μήνες:

1. Δείχνει οικεία αντικείμενα όταν ακούει το όνομα τους;
2. Του αρέσει να ακούει ιστορίες, τραγούδια ή μουσική με ρυθμό;
3. Διεκπεραιώνει απλές εντολές;
4. Χρησιμοποιεί αρκετές διαφορετικές λέξεις;
5. Δείχνει μέρη του σώματος του όταν το ρωτάτε;
6. Μπορεί να ονοματίσει συνήθη αντικείμενα;
7. Βάζει δύο ή περισσότερες λέξεις μαζί;

Αν πιστεύετε ότι το παιδί σας καθυστερεί αρκετά στην ανάπτυξη των ανωτέρω δεξιοτήτων αναλογικά με την ηλικία του καλό θα ήταν να υποβληθεί σε πλήρη παιδοωτορινολαρυγγολογικό έλεγχο και ο ειδικός Ωτορινολαρυγγολόγος να συστήσει περαιτέρω εξετάσεις, προκειμένου να αποκλειστεί κάποια πιθανή βαρηκοΐα στο παιδί σας. http://infodelican.com

Για τα μεγαλύτερα παιδιά καθώς και τα παιδιά προσχολικής ηλικίας είναι σημαντικό να παρατηρήσετε κάποια σημάδια ύποπτα για πιθανή βαρηκοΐα:

• Δίνει ακατάλληλες απαντήσεις στις ερωτήσεις που του κάνετε;
• Ανεβάζει υπερβολικά την ένταση της τηλεόρασης;
• Δεν απαντά όταν του φωνάζετε;
• Παρακολουθεί τους άλλους και μιμείται αυτό που κάνουν;
• Παρουσιάζει προβλήματα άρθρωσης ή καθυστέρηση της ομιλίας;
• Έχει μαθησιακά προβλήματα;
• Παραπονιέται για πόνους στα αυτιά ή θορύβους μέσα στο κεφάλι του (εμβοές);
• Δυσκολεύεται να κατανοήσει τι του λένε;
• Μοιάζει να μιλάει διαφορετικά από τα άλλα παιδάκια της ηλικίας του;

Παρόλο που όλα τα παραπάνω δε σημαίνουν απαραίτητα ότι το παιδί σας δεν ακούει, εντούτοις αποτελούν ενδείξεις πιθανής μείωσης της ακουστικής ικανότητας και θα πρέπει να σας κινητοποιήσουν ώστε να επισκεφτείτε κάποιον παιδοωτορινολαρυγγολόγο.

ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΕΦHΒΕΙΑΣ

Ως εφηβεία ορίζεται το αναπτυξιακό στάδιο κατά το οποίο αναπτύσσονται οι δευτερογενείς χαρακτήρες του φύλου και το άτομο αποκτά την ικανότητα αναπαραγωγής. Γενετικοί παράγοντες, η διατροφή, η άσκηση, το περιβάλλον  και τα χρόνια νοσήματα είναι παράγοντες που επιδρούν στην ηλικία έναρξης της εφηβείας. Φυσιολογικά το πρώτο σημείο ενήβωσης παρατηρείται από την ηλικία  των 8 έως 13 ετών στα κορίτσια και των 9 έως 14 ετών στα αγόρια.

      Ως καθυστέρηση εφηβείας ορίζεται η μη εμφάνιση κανενός σημείου εφηβείας  σε ηλικία >13 ετών στα κορίτσια και >14 ετών στα αγόρια. Επίσης η μη εξελισσόμενη εφηβεία (>6 μήνες σε ένα στάδιο Tanner) καθώς και η μη συμμετρική ανάπτυξη των δευτερογενών χαρακτήρων του φύλου χαρακτηρίζονται ως καθυστέρηση της εφηβείας.

Συνήθως στο ιατρείο προσέρχονται αγόρια λόγω κοντού αναστήματος, ενώ η προσέλευση κοριτσιών είναι πιο σπάνια και χρήζει συστηματικού ελέγχου. Η λήψη του ιστορικού πρέπει να περιλαμβάνει τα πιθανά χρόνια νοσήματα, φαρμακευτική αγωγή, προηγηθείσα ακτινοβολία ή χειρουργείο, συμπτώματα άλλης ορμονικής διαταραχής, διαταραχές σίτισης, πρωταθλητισμό και το  κληρονομικό ιστορικό. Κατά την  κλινική εκτίμηση ιδιαίτερη βαρύτητα έχει η καταγραφή των  σταδίων Tanner και του χρόνου παραμονής σε κάθε στάδιο, της αναλογίας άνω/κάτω τμήματος του κορμού, τυχόν  δυσμορφικών  χαρακτηριστικών και νευρολογικών  σημείων. Οι  καμπύλες ανάπτυξης  συντελούν σε μεγάλο βαθμό στη διαδικασία της διάγνωσης. Ο εργαστηριακός έλεγχος αποτελείται από τη διενέργεια αρχικά της οστικής ηλικίας, των βασικών τιμών των γοναδοτροπινών LH και FSH (σπανιότερα γίνεται εκτίμηση  του ρυθμού έκκρισης LH, FSH τη νύχτα) , το LHRH (GnRH) test, το HCG test (αγόρια) και το υπερηχογράφημα έσω γεννητικών οργάνων (κορίτσια).

             Η καθυστέρηση της εφηβείας διακρίνεται σε δυο μεγάλες υποκατηγορίες, τον υπογοναδοτροφικό υπογοναδισμό με χαμηλές τιμές των γοναδοτροφινών  LH και FSH, και τον υπεργοναδοτροφικό υπογοναδισμό με υψηλές τιμές των  LH και FSH. Ο υπογοναδοτροφικός υπογοναδισμός, που αποτελεί κεντρικής αιτιολογίας καθυστέρηση της εφηβείας, μπορεί να οφείλεται σε προσβολή του άξονα υποθαλάμου–υπόφυσης αλλά παρουσιάζεται ακόμη και όταν  ο άξονας υποθαλάμου– υπόφυσης λειτουργεί φυσιολογικά. Στη δεύτερη περίπτωση πιθανά σχετίζεται με
Ιδιοσυστασιακή καθυστέρηση ανάπτυξης – εφηβείας

Χρόνια συστηματική νόσο
Υπολειπόμενη θρέψη (νευρογενής ανορεξία)
Ψυχοκοινωνική στέρηση
Λήψη στεροειδων
Υποθυρεοειδισμό

H προσβολή του άξονα υποθαλάμου –υπόφυσης διακρίνεται σε επίκτητη και συγγενή:

             Επίκτητη

Όγκοι υποθαλάμου – υπόφυσης
Ακτινοβολία
Τραύμα
Λοίμωξη
Αυτοάνοση
Κοκκιωματώδης νόσος
Τοξική
Συγγενής
Ανεπάρκεια  GnRH / LH / FSH (συγγενής ιδιοπαθής, σ. κενού εφιππίου, σύνδρομα Kallmann`s, Prader – Willi, Laurence-Moon-Bardet-Biedl, Alstrom, CHARGE s.)
Συγγενείς ανωμαλίες (septo-optic dysplasia, συγγ.παν-υποφυσισμός, δυσγενεσία υπόφυσης, ελλείμματα προσκεφαλαίου)

 

Ο υπεργοναδοτροφικός υπογοναδισμός, που αποτελεί περιφερικής αιτιολογίας καθυστέρηση της εφηβείας,  διακρίνεται σε συγγενή και επίκτητο:
Συγγενής: χρωμοσωμικές, γενετικές διαταραχές και σύνδρομα (Klinefelter, Turner, Noonan, 47ΧΥΥ, vanishing testes syndrome, resistant ovary s., AIS, PAIS, διαταραχές στεροειδογένεσης, ανεπάρκεια 5α-ρεδουκτάσης, δυσγενεσία γονάδων, γαλακτοζαιμία, μυοτονική δυστροφία)
Επίκτητος: αυτοάνοσος, λοιμώξεις (mumps, coxsackie), τραύμα, συστροφή, χειρουργείο, ακτινοβολία, χημειοθεραπεία

 

 H χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής αποτελείται κυρίως από τη χορήγηση Testosterone (♂) ή Ethinylestradiol (♀), με σταδιακή αύξηση ανά 6μήνο. Επίσης χρησιμοποιείται η χορήγηση HCG (♂) και LHRH sc κατά ώσεις. Έχει αναφερθεί ότι η ανασυνδυασμένη FSH οδηγεί σε αύξηση του όγκου των όρχεων, ίσως και σε σπερματογένεση. Για κοσμητικούς και ψυχολογικούς λόγους χρησιμοποιούνται σε μεγαλύτερη ηλικία και οι ορχικές προσθέσεις. Σημαντικό κατά τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής είναι η επιλογή της κατάλληλης ηλικίας. Είναι ευρέως αποδεκτό ότι δεν υπάρχει κανένα πλεονέκτημα στο να καθυστερούμε την εφηβεία με σκοπό μεγαλύτερο τελικό ύψος γιατί τα ψυχοκοινωνικά προβλήματα απλώς διογκώνονται.

 Ο ρόλος του παιδιάτρου είναι πολύ σημαντικός στην έγκαιρη αναγνώριση σημείων και συμπτωμάτων που μπορεί να σχετίζονται με καθυστέρηση της εφηβείας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με :

• Τακτική παιδιατρική παρακολούθηση
• Καταγραφή ανά έτος σωματομετρικών και σταδίων εφηβεία
• Κλινική εξέταση με γυμνό το παιδι
• Ενημέρωση του παιδιού για την εφηβεία.